อานุภาพจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 28
หน้าที่ 28 / 370

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับอานุภาพที่กล่าวถึงในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะอภิญญาที่พัฒนาในด้านต่างๆ เช่น อภิวิธี ทิพยิโสต เจโตปริญาณ บุพเพนิวาสานุสติ และทิพยจักขุ ซึ่งช่วยให้เกิดการพัฒนาในทางจิตใจและปัญญา ผู้ที่มีอานุภาพเหล่านี้สามารถเข้าถึงความรู้ที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับชีวิตและอดีตได้ นอกจากนี้ ยังพูดถึงบุคคลที่ไม่สะทกสะท้านต่อปัญหาหรือความกลัว และการบำรุงจิตใจให้เกิดความสุข.

หัวข้อประเด็น

-อภิญญา
-บุพเพนิวาสานุสติ
-เจโตปริญาณ
-ความสามารถเหนือธรรมชาติ
-การพัฒนาจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อานุภาพจากพระไตรปิฎก ๒. อภิญญา ๒.๑ อภิวิธี (แสดงฤทธิ์) อุมา ด้วย หวาส ดวงจันทร์เพ็ญ บุรีที่กำลังเหยียดแขนที่กำลังออกไป นุ่นที่ลูกตาม พัดไป ช่อมะม่วง ชางเงา ชางทอง และปุยนุ่น ๒.๒ ทิพยิโสต (หวีทิพย์) อุมา ด้วย บรรลุเดินทางไกล ๒.๓ เจโตปริญาณ (กำหนดใจคนอื่นได้) อุมา ด้วย หญิงสาวชายหนุ่มที่ชอบแต่งตัว ๒.๔ บุพเพนิวาสานุสติ (ระลึกชาติได้) อุมา ด้วย บรรลุออกจากบ้านของตนไปสู่อบ้านคนอื่น และผลมะขามป้อมที่วางไว้บนฝามือ ๒.๕ ทิพยจักขุ (ตาตทิพย์) อุมา ด้วย บรรลุอยู่บนปราสาท และบรรลุอยู่กลางเรือน ๒.๖ อาสังกะญาณ (ทำให้ฉลาดในไป) อุมา ด้วย บรรลุอยู่บนขอสะระ หีบผ้าของพระราชา และลูกรอกคราบ ๓. ผู้ไม่สะทกกลัว อุมา ด้วย ราชสีในฤดูเขา มะไม้ติ ต่าย น้ำไม่ติดดอกบัว ฯ ขาขาวใส่ บุคคลไม่กลัวโรค และคนดีามีพิษ ๔. จิตเกษม อุมา ด้วย ก้อนอุ่น หวังน้ำใกล้ ดอกบัว บุรษนั่งคลุมตัวลอดศีรษะด้วยผ้าขาว ความดับแห่งดงประทีป บุญขนือใจบุญทรัพย์ใหญ่ นกตัวดีรดน้ำใจ แม่เนื้ออามรี รักษาขานาง รองเท้าของฝุ่นในอากาศ หมองกำจัดพิษง และบุคคลมีพิษแล้วบ้วนทิ้ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More