อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 289/370

๒๔๕ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ยกมือขึ้นแล้วยังไม่อาจเก็บได้ ความพยายามชอบเหมือนเกลาที่น้อมหลังให้ ความมะลึกเหมือนเกลา ที่ขึ้นให้จงอธิบาย สมถีก็เมื่อวิริยะกำลังทำหน้าที่ประคับประคองให้สำเร็จ และสติก็อาจทำหน้าที่เคล้าให้สำเร็จอย่างนี้ ได้อุปสรสัมผัส เพราะความเป็นภาวะที่โดดเด่นในอรามณ์ เหมือนคนนอกที่ยืนบนหลังของคนหนึ่งในสามคนนี้ และจับจ้องยางของอีกคนหนึ่ง จึงสามารถเด็ดดอกไม้ไม่ตำตามใจชอบได้ ม.ม. (อรรถ) มก. ๑๘/๓๒ ๗.๑๐ รอยเท้าเหยี่อไดเลือกชี้แห่งสัตว์ทั้งหลายผู้เที่ยวไปบนแผ่นดิน รอยเท้าเหยี่อทั้งหมดยอมประมูลรวมในรอยเท้าช้าง รอยเท้าช้างชาวโลกยอมกล่าวว่า เป็นยอดของรอยเท้าเหยี่อเหนือรอยเท้าช้าง เพราะรอยเท้าช้างเป็นรอยใหญ่ แม้ฉันใด ดู๋ก่อนท่านผู้เฉยทั้งหลาย กุศลธรรมเหยี่อใดเหล่านั้น กุศลธรรมเหยี่อทั้งหมด ย่อมส่งเคราะห์เข้าในอริยสัทธ์ ม.ม. (เฉราะ) มก. ๑๙/๓๖ ๗.๑๑ สัมมาสังกัปปะนั้น ก็อุปการะแม่แก่สัมมาวาจา... เหมือนที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า คงมีติรตรรองก่อนแล้ว จึงเปล่งวาจาในภายหลัง ที.ส. (อรรถ) มก. ๑๒/๑๑๑