พระวินัยและการสวดสังบาตในวันอุโบสถ : หน้า 11/288

ประโยค - ปัญจมสมันตาปะคา อรรถถาคะพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 725 ในวันอุโบสถ ภิกขุและภิกษุณี พึงสวดสังบาตใด อัญพระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติไว้ในวินัยดังนี้ ข้อแจ้งกล่าว สมุฏฐานตามสมควรแก่สังบาตนะ ท่านทั้งหลายของฟังคำบังของ ข้าพเจ้า. บทว่า สญจริตตนภูตาญ ได้แก่ สัญจริตตสิกขาบทและ สมุฏฐานสนิทสิกขาบท. สองบทว่า อติรฤกญู จีวร ได้แก่ อติรฤกญจีวรสิกขาบท อธิบายว่า กูณิสิกขาบท. สองบทว่า โลมาโน ปกิโสมโม ได้แก่ เอกโลกสิกขาบท ทั้งหลาย และปกิโสมสิกขาบท. บทว่า ภูติวิรานน จ ได้แก่ ภูติวิรานสิกขาบท และ การชักชวนเดินทางไกล. บทว่า เลยยกเทพโวรณญ ได้แก่ เลยยกสิกขาบท และ การชักชวนเดินทางไกล. สองบทว่า อนุญาตตาย เตรส มีความว่า สัญจร เหล่านี้ รวมกับการบวชสตร์ที่มาดำคำหรือสามไม่อนุญาต จึง เป็นสมุฏฐาน ๑๓. บทว่า สติลา อิฐ ทิกฺสธร มีความว่า ในอดีตวังก์นี้ สมุฏฐานทั้งหลายที่กล่าวอัน เหล่านี้ อ่อนโยน ย่อมปรากฏ ในสมุฏฐาน อันหนึ่ง ๆ ในบรรดาสุฏฐาน ๑๓ เหล่านี้.