วินิจฉัยเกี่ยวกับอาบัติของภิกษุ : หน้า 86/288

ประโยค - ปัญหาใบปลิวสนิทปากกาฯ อรณกะพระวินัย ปริวาร วัณณา- หน้าที่ 800 ควรในชนบททั้งหมด 2. ส่วนวัตถุดูใจ ตรงห้ามว่า "ไม่ควร.." วัดฤษนั้นไม่ควรในชนบทแม่ทั้งหมด 2. [วินิจฉัยในอันโทษาทุกกาล] วินิจฉัยในอันอทิตย์ถูกุฏ ฎกะ จึงทราบดังนี้:- ภิกษุย่อมต้องอาบัติเพราะนอนเมียดเป็นต้น ในภายใน ในภายนอก ไม่ต้องในภายนอก. เมื่อความเสนาะะมีเสียงของสงสัยเป็นต้น ไว้กลางแจ้งแล้วหลีกไปเสียง รือว่าต้องในภายนอก ไม่ต้องในภายใน. ที่เหลือชื่อว่าต้องทั้งภายในและภายนอก อาบัติที่ไม่ทั่วไป (แก่คน) ชื่อว่าไม่ต้อง ทั้งภายในทั้งภายนอก. วินิจฉัยในอันโทษาทุกกาล ดั่งนี้ :- ภิกษุอ่อนคะน คะ เมื่อไม่อวร่าให้เต็ม ชื่อว่าต้องในภายในสิมา, ภิกษุผู้เตรียมจะไป เมื่อไม่อวร่าให้เต็ม ชื่อว่าต้องในภายนอกสิมา. ภิกษุย่อมต้องอาบัติเพราะมาจำมวลเป็นต้น ทั้งภายในสิมาและภายนอกสิมา ย่อมไม่ต้องอาบัติไม่ทั่วไป (แก่คน) ในที่ไหน ๆ. วินิจฉัยในคามดูถูกะ พึงทราบดังนี้:- ภิกษุย่อมต้องอาบัติที่รงตั้งไว่ควรศึกษา อันเนื่องเฉพาะด้วย ละแวกบ้าน ในบ้าน, ไม่ต้องในป่า. ดูแล้วพบว่าข้อความบางส่วนเป็นคำสั่ง โต้แย้ง และคำอธิบายเกี่ยวกับกฎระเบียบของพระสงฆ์ในด้านต่าง ๆ ครับ