ความหมายของป่าใหญ่และการดำเนินชีวิตอย่างอรหันต์ : หน้า 138/288

ประโยค - ปัญญามีดนปลากาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วัณฉนา - หน้าที่ 852 บาทกาว่าคติ มิกินัน ปวณ มีกวามว่า ป่าใหญ่ คือป่า ที่นแน่นด้วยต้นไม้เป็นดง เป็นคติ คือป่าที่พึ่งของฤดูทั้งหลาย ผู้อนพานุกมีสื่อโครงเป็นอาจให้ล้มในกลางแจ้ง มูกหลานนั้น ถึง ป่านั้นแล้ว ย่อมโล่งใจ โดยชนนี้แล อากาศเป็นทางไปของหลา ปกนี่ ความเสื่อมเป็นดั่งของธรรมทั้งหลาย คือว่า ความพินาศ เป็นทางของสังเวตธรรมแม้ทั้งปวง เพราะอรรถว่าด้องถึงเข้าแน่. จริงอย่ สังเวตธรรมเหล่านี้ จะไม่ถึงความพินาศ สามารถหนออยู หมู่ได้ ส่วนอันพานุกำลังอยู่มั่นน เป็นดั่งของพระอรหันต์, อธิบายว่า "อนุปาทิเสสนิพบารณฺฐ เป็นทางไปด้ายเดียวของพระ- อรหันตขีสนาภพ." ปฐมกาส่งคติ วัณฉนา ขบ.