ปัญจมนต์ปลาหากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร : หน้า 132/288

ประโยค - ปัญจมนต์ปลาหากา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 846 ไวในคำว่า อนุปฏิญาณธ า วณ์จจิงกล่าวคำว่า ปราชิทิ บรรดาคาถาหานั้น คาถาที่ว่า ปราชิทิ เป็นตัน มีเครื่อง ความดังต่อไปนี้ :- บรรดาคาถาบุคคลปราชิทิ อาบัติปราชิทิ และลิสาขาบปราชิทิ ชื่ออาบัติปราชิทิในอด อันพระผู้มีพระภาคเจ้าเต้ตรัสแล้ว บุคคลผู้ต้อง อาบัติปราชิทิ นั้น ย่อมเป็นผู้ทรง ถึงความแพ้ เป็นผู้กล้อน ผิด ตก อันความละเมิดทำให้หลงจากสัทธรรม เมื่อบุคคลนั้นไม่ ถูกข้อออก (จากหมู่) ก็ไม่มีสงวาส่างโดยอุปสรรคและปวรณา เป็นต้นอีก ด้วยเหตุนี้นั่น ปราชิทิ่น พระผู้พระภาคจึงตรัสอย่าง นั้น คือ เพราะเหตุนี้นั่น อาบัติปราชิทิ่น พระผู้พระภาคจึงตรัสว่า "ปราชิทิ" ก็ในบทว่า ปราชิทิ นี้ มีความสังเขป ดังนี้ :- บุคคลอ่อนเป็นผู้ฟังด้วยอาบัติปราชิทิ เนื่องนั้น อาบัติ ปราชิทิ้น ท่านจึงกล่าวว่า "ปราชิทิ" [วิเคราะห์หลังบทไสษ] คำว่า สุขโมท เทด ปริอาสเป็นอาทิ ท่านกล่าวแล้ว เพื่อ แสดงแต่เนื้อความเท่านั้น ไม่อีอี้ฟังญชนะ แม้ในคำที่ 2. ก็ในบทว่า สุขโมทิโต เป็นอาทิ นี้ มีเนื้อความดังต่อไปนี้ :- การออกจากอาบัติในใด ของภิกษุผู้ต้องอาบัตินี้แล้วใครจะออก