การศึกษาพระอรรถตถาในสังฆทาน ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 210
หน้าที่ 210 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอเนื้อพบการศึกษาพระอรรถตถา โดยมุ่งเน้นเรื่องต่างๆ เช่น การอาบัติตลอดราตรี และความสำคัญของกายถูกกันในการใช้ชีวิตของภิกษุ. นอกจากนี้ยังพูดถึงการแบ่งประเภทอาบัติ และความสำคัญของการแสดงอาบัติในทุกกุฏิ โดยมีการอธิบายถึงการแบ่งอาบัติเป็นกลุ่มตามพระบัญญัติและวัตถุนั้นๆ. การพูดถึงทุกนิกายในระบบสังฆทานและการแบ่งแยกตามคำบัญญัติก็อยู่ในสาระสำคัญของบทความนี้.

หัวข้อประเด็น

-พระอรรถตถา
-การศึกษาพระบัญญัติ
-อาบัติของภิกษุ
-กายถูกกันในชีวิตพระสงฆ์
-การแสดงอาบัติในสังฆทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญา สมันตาปาลากา อรรถตถาพระวันวิ ปิติรา วันนต์นา - หน้าที่ 923 เมื่อด้วยกายถูกกัน เป็นกุลลัจฉะ เพราะของที่ชัดไปกับของเนือง ด้วยกายถูกกัน เป็นทุกข์ เพราะจั๋วยนี้มือ เป็นปัจฉิมยี [อานิตพระอุณทนี้เป็นต้น] สองแง่ อุณคุณ คีลิโส มีความว่า เพราะอุณนี้ ภิญญุย่อมต้องอาบัติ 3 เหล่านี้ คือ นิสะค้าคิปลอดภัย ด้วยอานาป ก้าวล่วง 1 ราธี 6 ราธี 7 วัน 10 วัน และ 1 เดือน เป็น สังฆทานิสุขแกภิกษุผู้นี้ เพราะอยู่ปราณ (จากเพื่อน) ตลอดราตรี, ภิญญุอาดิบไว้ตลอดยามที่ 1 ก็ปิดไว้ตลอดยามที่ 2 ก็ปิด ตลอด ยามที่ 3 ก็ อาบัติเป็นอันรองอธิคุณเมื่ออุณนี้แล้ว เธอชื่อว่ายอ่อนปิด อาบัติไว้ พึงให้เธอแสดงอาบัติทุกกุฏิ [๒๕๖] สองว่า เทว ยาวติยค มีความว่า อาบัติชื่อ ยาวติยคิ มี๑๑ แต่แบ่งเป็น ๒ ด้วยอานาจพระบัญญัติ คือ ยาว- ติยบิดา ของภิกขุ ยาวติยบิดี ของภิณฑบุตร สองว่า เอกกฏู อุณวตูกู มีความว่า อานาดอย่าง หนึ่ง ของภิณฑุทั้งหลายเท่านั้น ชื่อว่าอัครวุตตกกุฏิ ในสนามนี้ สองว่าน เอกนฤ สพุฬงค์โณ มีความว่า สงเคราะห์ ศิลาบททั้งหมด และปฏิญาโมกุเทพทั้งหมด เข้าอันนันทุนเทส อันเดียวว่่า 'ภิญญูใด มืออาบอยู่ภิญญูนั้น พิงเปิดเผยเสีย."
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More