ปัญญาอมตะปลากาก อรทอดพระวินัย : หน้า 58/288

ประโยค - ปัญญาอมตะปลากาก อรทอดพระวินัย ปฏิวาร วันเดือนา - หน้าที่ 772 เมื่อไม่ปิดประตู เรียนอยู่ [๔๔๕๔] ชื่อว่าต้องในกลางวัน ไม่ต้องในกลางคืน. เมื่อข้างอาบตีที่ดีตรัใว เพราะก้าวล่วง อรรถี ๖ ราศี ๗ วัน ๑๐ วันและเดือนหนึ่ง ชื่อว่าต้องเพราะอรดูนขึ้น. เมื่อห้ามข้าวแล้วฉัน ชื่อว่าต้อง ไม่ใช่เพราะอรดูนขึ้น. เมื่อคุยอยู่ชุ๑๙คงและองคชาต ชื่อว่าต้องอยู่จึงต้อง. เมื่อไม่ปลอดผมและไม่คัดเล็บ ชื่อว่าไม่คัดอยู่จึงต้อง. เมื่อปิดอาบตีไว้ ชื่อว่าดูอยู่จึงต้อง. และชื่อว่าไม่ปิดอยู่ต้องอาบดังนี้ (ที่พระผู้มีพระภาคตรัส) ว่า “อนิกฺขุพึงปิดด้วยหญิงหรือไปไม่แล้วจึงไป, ฝ่ายภิกษุผู้เปลือย อย่างพึงไปเลย, ภิกฺขุใดไป ภิกฺขุนั้นต้องทุกกฏ." เมื่อทรงไว้ ซึ่งถากครองเป็นดั่ง ชื่อว่าว่าไว้ จึงต้อง. ชื่อวาไม่ทรงไว้ว่าต้องอาบดังนี้ (ที่พระผู้มีพระภาคตรัส) ว่า "ภิญญ มาตรีนี้ เธอพึงทรงไว้ว่าน่าจะแตก." ข้อว่า อุตตวา ว่า อุตตนานนาสาวะ กโรติ มีความว่า เมื่อสงษ ๒ ฝ่ายนั่งในสมเด็จวัง, ภิกษุอยู่ในโพธิ์หนึ่ง ถืออัลทิข ของอีกฝ่ายหนึ่ง ชื่อว่าตนเองทำตนเองให้เป็นนานส้างสาก ของ ภิกษุทั้งหลายเหล่านั้น ในฝ่ายที่นั่งนั่น ตนั่งแล้วในสำนักงานของ ภิกษุเหล่าใด แมเป็นคุณปรอของภิกษุเหล่านั้น ชื่อว่าย่อมธรรรม ให้กำริบ เพราะตนไม่มาข้ารับตามสองอีกฝ่ายหนึ่ง.