อธิกระยัติในพระวินัย : หน้า 98/288

ประโยค - ปัญญามสมบัติปลากาก อรรถกถาพระวินัย ปวิตร วันอนา - หน้าที่ 812 มูลด ๑๔. อาปัติการณ์ มีมูล ๓. กิจอาธิการณ์ มีมูล ๑, มูลเหล่านั้น จึงมีแจ้งข้างหน้า. สมุฏฐานแห่งอธิกระยัติ คือว่าเหตุเกิดแห่งอธิกระยัติ วิวาทกิจวิธี อาภิลกภราวดูล ๑๘ เกิดขึ้น, อนุวาทกิจวิธี อาสวักขี ๙ เกิดขึ้น, อาปัติกิจวิธี อาศัยอุบัติ ๗ เกิดขึ้น, กิจอาธิการ อาศัยสังฆกิจ ๔ อย่างเกิดขึ้น." [๕๘] สงวนว่า อธิกระฌณิโรธ น ชานาติ มีความว่า ไม่ อาจพอจะหยั่งถึงคำอธิบายก่อน ให้รับฉันถึงความระงับโดย ธรรม โดยเว้น, โดยสัตถุสานุ. อันนี้ เมื่อไม่รู้จักสมะ ๗ อย่างนี้ว่า "อธิกระนี้ ระงับด้วย สมะ ๒, อธิกระนี้ ระงับด้วยสมะ ๔, อธิกระนี้ ระงับด้วย สมะ ๓, อธิกระนี้ ระงับด้วยสมะ ๑." อือว่าไม่รู้จักข้อปฏิบัติ เป็นทางให้ถึงความดับแห่งอธิกระ." สงวนว่า วฑูฏ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้จักวัตถุแห่ง อาบัติ ๓ กองอย่างว่า "นี้เป็นวัตถุแห่งปราชญ์, นี้เป็นวัตถุแห่ง สังฆมติเรื่อง." บทว่า นิทน ๔ ได้แก่ ไม่รู้ว่า "สิกขาบทนี้ ทรงบัญญัติแล้ว ในนครนี้ บรรดานครทั้งหลาย ๓ สิกขาบท ทรงบัญญัติในนครนี้. สงวนว่่า ปญฺญุตติ น ชานาติ ได้แก ผู้ไม่รู้จักบัญญัติเบื้อง ในสิกขาบทนั้น ๆ.