ปัญญาของการทำบุญในวัด ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 268
หน้าที่ 268 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงการทำบุญตามพระวินัย โดยเฉพาะในวัดและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง ซึ่งรวมถึงการทำตามกำหนดเวลา การปลูกต้นไม้ในวัด และการบูรณาการการทำบุญร่วมกับชุมชนในแบบที่เหมาะสม การทำบุญในวัดนั้นไม่ได้มีเพียงความหมายในเชิงศาสนาเท่านั้น แต่ยังเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างสมาชิกในชุมชนและการรักษาความเป็นอยู่ของสถานที่โดยรอบด้วย สิ่งเหล่านี้เป็นหัวใจสำคัญของการทำบุญและการรักษาพรหมจารีในสังคมที่มีมิติทางศาสนา

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของการทำบุญในวัด
-พระวินัยและการปฏิบัติ
-การปลูกต้นไม้และความรับผิดชอบ
-การทำบุญร่วมกับชุมชน
-ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในชุมชน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามสมิทปลามิคา อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 981 ๔-๕ รูปทำแล้ว ก็เป็นอนุใช้ได้แท้ ภิษุบ ๒-๓ รูปอยู่ในวัดเมื่ใด องค์สำรวมที่กิฐเหล่า นั่นนั่งทำแล้วในวัดนั้น ย่อมเป็นเช่นกับองค์ธรรมที่สงฆ์ทำแล้ว แท้ องค์ ในวัดใด มีญููปองค์เดียว คิดว่าวัดองค์นั้น ผู้ถึง กระทำบุพพการี และบุพพกิจจะทำแล้วในวันอุโบสถ ย่อมเป็นเช่น กับองค์พระธรรมที่สงฆ์จะทำแล้วเหมือนกัน ก็แสดงดักวั้น องค์ญาทำ แม่ทำตามคราวแห่งผลไม้ ก็ควร กำหนดทำอย่างว่าง " ๕ เดือน, ๖ เดือน, ๑ ปี" ดังตาม ไม่ กำหนดทำตามนั่น ในคราวทำหนด พึงบริโภคตามที่กำหนดไว้ แล้วทำใหม่ ในคราวที่ไม่กำหนด ควรเพียงกาลที่มันไม่ทับหลายยังทรงอยู่ ต้น ไม้เหลือัน เมื่อใด ก็พาแหละ ด้วยพี่น้องหลายแห่งต้นไม้เหล่านั้น คิดกันแล้ว ใช้สำหรับต้นไม้เหล่านั้นด้วย ก็ว่า เป็นต้นไม้ก็เพาะปลูกในวัดอื่น สงฆ์ในวัดซึ่งเป็นผู้ที่ปลูก เท่านั้น เป็นเจ้าของต้นไม้เหล่านั้นด้วย ต้นไม้ไมเหล่านั้น ใด ใคร ๆ นำพามาจากที่อื่น ปลูกลงที่หลัง ในวัดตั้งเดิม สำหรับต้นไม้เหล่านั้น ต้องทำดักอย่างอื่น เมื่อ ทำดักแล้ว ต้นไม้เหล่านั้น ย่อมตั้งอยู่ในฐานะเป็นของบุคคล ควร บูรณผลเป็นต้นตามสบาย [๒๖๙] ก็ว่า องค์ญังหามในวัดตั้งเดิมนี้ ล้อมโอกาสนั้น ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More