ปัญหามิตปลาทากา และการอธฌาตพระวันิน ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 153
หน้าที่ 153 / 288

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงการวินิจฉัยเกี่ยวกับปัญหามิตปลาทากา โดยเน้นที่การอธฌาตพระวันินและการใช้คำที่เกี่ยวข้อง การอภิปรายในคำถามเป็นการสำรวจถึงความสัมพันธ์และวิถีแห่งการสื่อสารในสังคม ทั้งนี้ การระบุสมมุติฐานต่างๆ และการใช้คำสำคัญในข้อความถือเป็นสิ่งที่สำคัญต่อการวิเคราะห์เชิงลึก ณ จุดนี้เรียกได้ว่าเป็นการพิจารณาที่ละเอียดรอบคอบเพื่อให้เข้าใจในสาระสำคัญของอธฌาตนี้.

หัวข้อประเด็น

-บทนำการวิเคราะห์
-ความหมายของคำถาม
-การเชื่อมโยงในสังคม
-การวินิจฉัยอธฌาต
-แนวคิดในข้อความ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญหามิตปลาทากา อธฌาตพระวันิน ปริวาร วันเอกนา - หน้าที่ 866 [๕๕๕๕] วินิจฉัยในคำถามคำถึงอธฌาต พึงทราบดังนี้ :- หลายๆว่า อย่าวิโร โน อธฌาตมิความว่า การเดื่อง กันแห่งชนนทั้งหลายมีมารคับมักจะเป็นต้น จัดเป็นวิถา เพราะ เป็นการกล่าวแท้งกัน แต่ไม่จัดเป็นอธฌาต เพราะไม่มีความเป็นเหตุ ที่จะระบดับสมะทั้งหลาย แมในอนุกาเป็นตัน กินนี้แหละ คำที่เหลือในที่พึงสง ตัณทั้งนั้น จะนี้แหละ อธฌาตแทก วัดเนนา จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More