เรื่องราวของภิกษุหนุ่มในวัดนา : หน้า 94/288

ประโยค - ปัญจมะสมิ้นตาปลาทาก อรรถคพระวันวิน ปรีาว วัดนา - หน้าถี 808 ประโยชน์อะไร ที่เราจะลงคนเช่นท่าน." ภิกษุหนุ่มชื่อทัตตะ แม้นในโลกันต์วารี กาวลานเจดีแล้ว และลุก ได้ออกดากสิ้น ยังสมบัติ ๘ ให้กิแล้ว ภายหลังเจริญ วิปัสสนา กระทำให้แจ้งซึ่งผล ๓. ใน ๒บทว่า ปรวิตต ปสีตะ นี้ มีเรื่องเหล่านี้เป็นอุทาหรณ์ ภิกษุหนุ่มชื่อสยะ กาวลานเจดีใกล้ก่าชมพูโกแล้ว ได้ เอามือถือกะร่าเทย่านเถาว์เทียนอยู่ ๕๐๐ ในบณะนั้น พระ เณรชื่อสัณฑ์ตะลงจากเรือ และคุณาเจดีว่า "เป็นสถาน ที่เธอมีวิชาภรณ์แล้วกวาดไว้" จึงถามปัญหาตังพันนัย ฝ่ายพระสัณฑ์ตะ แก้ไขทั้งมด. พระเณรในวิหารแห่งบางตำบล กาวลานเจดีแล้ว ทำวัตร เสร็จ พระเณร ๔ รูปไว้เจดีย์ มาจากโยนกประเทศ เห็นนะ เจดีย์แล้ว ไม่เข้าข้างใน ยืนอยู่ที่ประตูมุนเอง พระเณรรูปนี้ ตาม ระลึกได้ ฯลฯ รูปนี้งามะระลึกได้ ๙ รูปนี้งามะระลึก ได้ ๒๐ กลับ รูปหนึ่งตามระลึกได้ ๓๐ กลับ. ในว่า ทวต อตุมาณา โหนดต นี่ มีเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์. ได้ยินว่า ภิกษุรูปนี้ ในวิหารตำบล ๑ กาวลานเจดีและ ลานโพธิ์แล้ว ไปอาบน้ำ เทพาทั้งหลายมิดโกลมว่า "ตั้ง แต่กาลที่สร้างวิหารนี้มา ไม่มีภิกษุที่ขอญบพิจารณาวัตรกาวอย่างนี้" จึงพากันมา ได้ยินถือคอไม่อยู่ในมือ พระเณรมาแล้วกล่าวว่า