ปัญญาบัณฑิตปลาพาก: อรรถคาถาพระวัน ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 74
หน้าที่ 74 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้สำรวจแนวความคิดเกี่ยวกับการทำความดีและความประพฤติที่ถูกต้องตามหลักการทางธรรม โดยมุ่งเน้นในการชำระจิตใจให้สะอาดและปลอดจากโทษในกาม ความประพฤติเดียวกันถูกแบ่งออกเป็นสองประเภทคือทุจริตและจุตรดี โดยทุจริตหมายถึงการประพฤติตนที่ไม่เหมาะสม ขณะที่จุตรดีหมายถึงการที่ประพฤติอย่างถูกต้อง เนื้อหายังกล่าวถึงอาบัติต่างๆ ที่ภิกษุต้องรู้จักเพื่อป้องกันการทำผิดพลาดในการเข้าใจและบรรลุธรรม.

หัวข้อประเด็น

-แนวคิดธรรมะ
-ความสำคัญของจิตใจ
-ประเภทของอาบัติ
-การชำระจิตใจให้สะอาด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญาบัณฑิตปลาพาก อรรถคาถาพระวัน ปริวาร วันนตา - หน้าที่ 788 ปฎิญญาว่า"ฅนเป็นพรหมจรรย์บุคคลนั้นเสียแล้ว ของมาพระฉันท์เสียดัง "ขาทเจ้าความเท็จ, ข้าทำจงอภัยแก้ข้ามเจ้า" แล้วสรละลักษณ์ว่่า"โทษในกามทั้งหลายไม่มี" เสีย ทำการชำระดีให้สะอาด อุกาสัททั้งหลาย ด้วย รวกงอทั้งหลาย ด้วยชื่อว่ากฤษลม, อืออย่างหนึ่ง รวกงอทั้งหลาย ด้วยชื่อว่ากฤษลม, แม้นในกฤษลม ก็ยืนนี้แหละ ความประพฤติชั่วหรือความประพฤดิผิดชื่อว่าทุจริต ความประพฤติเรียบร้อยหรือความประพฤติดีชื่อว่าจุตรดี ทุจริต ที่ทำด้วยกายอันเป็นทางสำหรับทำ ชื่อว่ากายทุจริต ในบททั้งปวง ก็ยืนนี้แหละ คำที่เหลือ นับว่าจบแล้วแล้ว เพราะ มีนับว่ากล่าวแล้วในบทนี้แหละ จะนี้แหละ พรรษนามวด 3 จบ. (พรรษนามวด 4) [ว่าด้วยประเภทของอาบัติ] วิจินฉัยในบทว 4 พึงทราบดังนี้:- ข้อว่า ลวางาย อบชฎิ ปรวางติ ฑุฏฐิ มีความว่า ภิกษุต้องอาบัติอย่างโดยชนิดมีปาใส่มาจัดเป็นอาทิ เนื่องด้วยจิทธาร ถึงสถานที่รับด้วยตนวัดกะแล้ว ย่อมออกด้วยกรมวจาก ของภิกษ์อื่น.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More