ปัญหาปัญจสมันตกปลา ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 175
หน้าที่ 175 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความไม่เข้าใจในสามประการเกี่ยวกับผู้นำที่ดีที่มีความลำเอียงเนื่องจากอวิชชาและความถ่วงความคิด ซึ่งมีทั้งการกลัวและความชังที่ส่งผลต่อตัวบุคคลและพรรคพวก ระบุว่าผู้นำที่ไม่สามารถชี้นำได้ควรพิจารณาตนเองและไม่ควรตั้งตนเป็นผู้ใหญ่ในตำแหน่งที่ไม่มีความเหมาะสม โดยเน้นความสำคัญของการมีเอื้อเฟื้อในธรรมและความเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-ความเข้าใจในพระวินัย
-ปัญหาผู้นำ
-การวิเคราะห์อวิชชา
-ความสัมพันธ์ในกลุ่ม
-การเลือกตั้งในตำแหน่ง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญหา-ปัญจสมันตกปลากก อรรถถะพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 888 ทั้งไม่เข้าใสมะ ๓ ประการคือ อันนี้ ผู้นำหนัดแล้ว ขัดเคืองแล้ว และหลงแล้ว เพราะกิเลสมาระเป็นตัน ย่อมลำเอียงเพราะกลัว ด้วยความกลัว ย่อมลำเอียงเพราะเวลา ด้วยความงาม, องิ้ง เพราะเหตุที่ตนเป็นผู้นำหนัด และเพื่อเหตุที่ตนเป็นผู้อื่นเคือง จึง ลำเอียงเพราะความชัง. อันนี้ หาเป็นผู้อดลในบัญญัติไม่ เพราะไม่เป็นผู้อาจที่จะ ยังผู้อื่นให้ยินยอม อันนี้ ไม่อาจในการชี้นำ เพราะเป็นผูไม่สามารถ ในการชี้การเหตุและมิใชเหตุ. ชื่อว่าผู้ได้พรรคพวก เพราะไม่บริทที่ม้กับตน ชื่อว่าผู้ไม่ มีความละอาย เพราะเป็นผู ห่างจากทีร์ ชื่อว่าผู้มีกรรมา เพราะเป็น ผู้พร้อมเพรียงด้วยกรรมดำทั้งหลาย ชื่อว่าผูไม่อื่อเพื่อ เพราะไม่มี ความเอื้อเฟื้อในธรรมและความเอื้อเฟื้อในบุคคล, กิริยชั้น ชั้น ๆ และ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ผู้ไม่ควรเลือก.." คือ กรกสังไม ควรพิจารณา ได้แก่ ไม่ควรแดก, อธิบายว่า "ไม่ควรสมมติตั้งไว้ในตำแหน่งเป็น ผู้ใหญ่ โดยความเป็นอิสระริบิด." โโยนานัย แม้แห่งคาลฝ่ายาย ก็พิจารณาโดยนัยดังกล่าวแล้ว นั่นแล. จุฬาสังกาม วันนาา ขบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More