ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถคาถาพระวันน์ ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 42
หน้าที่ 42 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการแบ่งอามิสและการปฏิบัติธรรมจากมุมมองของพระอาจารย์ โดยเน้นถึงคุณค่าของการแบ่งปันและการสนับสนุนให้กับบุคคลที่สมควรได้รับ พร้อมทั้งอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับการดำเนินการดังกล่าวในทางธรรมอย่างชัดเจนและเจาะลึก

หัวข้อประเด็น

-การแบ่งอามิส
-การปฏิบัติธรรม
-คุณค่าของการแบ่งปัน
-บทบาทของผู้รู้
-สาราณิธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามนต์ปลาทากา อรรถคาถาพระวันน์ ปริวาร วัดนา - หน้าที่ 756 น้อย " ชึงเมตตามโนรม ลับหลัง. บทว่า มีความว่า ย่อมแบ่งอามิสไว้สำหรับ ตัวแล้ว บริโภคหามิได้ แบ่งไว้เฉพาะบุคคลแล้ว บริโภคหามิได้. ก็ภูมิใจ ยอมแบ่งให้บริโภคกว่า "เราจักให้แก่กุญแจเหล่านี้ เท่านั้น จักบริโภคด้วยตนเองเท่านั้น หรือว่า เราจักให้แก่กุญแจนั้น และก็ภูมิใจนั้นเท่านั้น จักบริโภคด้วยตนเองเท่านั้น. ภูกู้นี้ ชื่อว่าผู้แบ่ง บริโภคโดยเฉพาะ. " ฝ่ายภูกู้นี้อยู่ในสารนิบงธรรมนี้ ไม่ทอดอย่างนั้น ถวายฉนทะบาด อันตนมามั้งตั้งแต่ที่พระมะเร พระและส่วนที่ยังเหลือจากที่พระมะเร รับเอาไว้. พระอรรถกาถายังหลายกล่าวว่า "แม้จะไม่ให้นกบุคคล ผู้ทิศี กิรอ เพราะกล่าวว่า ลิสสนตุติ, แต่อภิญญูผู้บีญ สาราณิธรรม พิงให้แก่ผู้มีศีลและผู้ศีลทั้งปวงในองค์เดียว." แม้เลือกให้อภิกุญูอาพารและผู้ชายบาลไป ผู้ควานดูๆ ผู้ เตรียมจะไปและผู้ขวนขวายในการงานมีจรรยาธรรมเป็นต้น ก็อวร เพราะว่า อภิญญือบุคคลเหล่านั้นแล้วให้อยู่ จะชื่อว่าเป็นอันทำ การจำแนกบุคคลมิลได้. จริงอยุ่ เพราะภูกู้นี้หลายผู้เช่นนี้ เป็น ผู้ลกฝีคอ จึงควรทำให้เป็นส่วนพิเศษแท้ เพราะเหตุนี้น บุคคล ผู้มีเพลงสารธนิยธรรมนี้ จำทำการเลือกให้. วินิจฉัยในทวา อนุญาตานี เป็นดังนี้:.-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More