ปฏิญาณสมณสมภูษาน : หน้า 31/288

ประโยค - ปฏิญาณสมณสมภูษาน สองบทว่า ปฏิญาณครูอสมมตา ได้แก่ 3 สิกขาบทที่พระ- ผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิญฺญาได้ พึงอนุโมทิมันให้ถวายธรรมโดย บท 1, ภิญฺญาได้ พึงแสดงธรรมแก่มหาคุตมา ยิ่งกว่า 6-5 คำ เว้นแต่ มีบุรุษผู้เดียวสาท, ภิญฺญาได้ ไม่ได้รับสมมติสังสอนพวกภิษุภูฏี อ." คำว่า ตา ตถูอฺคเณนู จ นี้ พระผู้มีพระภาคตรัสดามาย เอสกาบานนี้ว่า “เมื่อพระอาทิตย์อัสดงแล้ว ส่งสอนพวก ภิษุภูฏี." สองบทว่า ตรียฉนฺวชิชฺฉา เทวา ได้แก้ [๔๓๙] 2 สิกขาบท ที่พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้ว่า “ภิญฺญา ได้ พึงเรียนติฉนฺ- วิชา5. พึงอภิวารณวิชา๐." คำว่า อโนกาเส จ ปุจฉานี้ พระผู้มีพระภาคตรัสดามาย เอสกาบานนี้ว่า “ภิญฺญา ได้ พึงถามปัญหาเทพนิสซึ่งตนไม่ขอ โอกาสก่อน." [ว่าด้วยอัตถาธนสมณสมภาน] สองบทว่า อทูรนวา ปติติ ได้แก่ 3 สิกขาบทที่พระผู้ พระภาคตรัสว่า “ภิญฺญา ได้ ชักชวนกันแล้ว เดินทางไกลร่วมกัน กับภิญฺญา 1, ชักชวนแล้วขึ้นเรื่ออาลัยเดียวกับภิญฺญา 1, ภิญฺญาได้ มิใช่พระพาณ ขอโนชนประดิษ เพื่อประโยชน์แก่ตนเองแล้วกัน ๑." สองบทว่า มาตกาเมน สมุทจะ ได้แก้ สิกขาบทคืออชฌาช