พระวินัย ปริวาร: ความเข้าใจในอาบัติและปัญหา : หน้า 82/288

ประโยค - ปัญจมสมมติปลามาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันอนา - หน้าที่ 796 [๕๐๘] ในภิกษุและภิกษุณีผู้ต้องต่างกันตาม ในภิกษุ และภิกษุณีผู้ต้องอาบัติที่ทั่วไป (แก้กันและกัน) ที่เหลือก็ต้อง มMnemonic เหมือนกัน. [วิจัยฉบับในวิิดูลสภามิถูกจ] วิจัยฉบับในวิิดูลสภามิถูกจง พึงทราบดังนี้:- เพราะภิกษุบภิกษุณีเคล้าคล่องกันด้วยอยา มีความวิตกอยู่เป็น สภาคกัน ไม่มีความถือบดีเป็นสภาคกัน. ในปราชิก ๔ ของภิกษุและภิกษุณี มีความวิตกอยู่เป็นสภาค กันด้วย มีความถือบดีเป็นสภาคกันด้วย. ในภาคที่ทั่วไปไงทั้งวง ก็อันนี้. ในภาคที่ไม่ทั่วไป ความวิตกอยู่เป็นสภาคกันก็ไม่มี และความ ที่อาบัติเป็นสภาคกันก็ไม่มี. ก็มปัญหา ๑. ในฤกษณะนั้น เป็นปัญหาที่ ๒ ในฤกษณะนี้ และ ปัญหาาที่ ๒ ในฤกษณะนั้น เป็นปัญหาที่ ๑ ในฤกษณะนี้. ไม่มีความ ทำต่างกันในปัญหาที่ ๓ และที่ ๔. [วิจัยฉบับในอุปชามายถุกจ] วิจัยฉบับในปัญายถุกจง พึงทราบดังนี้:- ก็เพราะไม่กล่าวถึงอุปชามาอย่างดังกล่าวสำหรับบริภาร อุปชามาย