ปัญจสมันต์ปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 768 : หน้า 54/288

ประโยค - ปัญจสมันต์ปลากกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 768 ที่สุด ซึ่งว่าไม่ถูกสนธนา. ธรรมที่เป็นที่อยู่ร่วมกัน มีอุปสงค์เป็นอาทิ กับบุคคลใดมีอยู่ บุคคลนี้ ซึ่งว่ามีสังวาสเสมอกัน. บุคคลอคนั้น ซึ่งว่ามีสังวาส ต่างกัน. บุคคลผู้สังวาสต่างกันนั้น มี ๒ พวก คือกัมมันนาสังวาส พวกหนึ่ง ลัทธินาสังวาสพวกหนึ่ง. สองท่านว่า สมัป ชนิตพุพ มีความว่า พิงทราบางดั่งว่า- โมกข์ ที่พระผู้มีภาคตรัสไว้โดยนัยเป็นดังว่า "ภิทุทั้งหลาย [๕๔๙] การงดาปฏิโมกไม่เป็นธรรมอย่างหนึ่ง จะนี้แล. พรรคนาทหมวด ๑ ขบ. [พรรคนาทหมวด ๒] วิจินฉันในหมวด ๒ พิงทราบดังนี้:- อาบัติเป็นสติเด็ด จะเป็นสัญญาวิโมกข์, อาบัติเป็นจิตตกะ เป็นโนสัญญาวิโมกข์. อาบัติเพราะอุดมตรินสุขธรรมที่จริง ชื่อว่าอาบัติตของ ภิษุผู้ได้สมาบัติ. อาบัติเพราะอุดมตรินสุขธรรมที่ไม่จริง ชื่อว่าอาบัติตของภิษุ ผู้ไม่ได้สมาบัติ. อาบัติในปฏิโสมนาสิกาบาปเป็นต้น ชื่อว่าอาบัติเนื่องโดยเฉพาะ