ปัญหามิตปลาถากในพระวินัย : หน้า 141/288

ประโยค - ปัญหามิตปลาถาก อรรถกถพระวินัย ปริวาร วันบา - หน้าที่ 855 ทั้งหลายผู้เข้าถึง ไม่สามารถให้ อิทธิฤทธิ์ นั้นจงได้ไช้. ที่นั้น ภิกษุ อื่นเป็นพระเดชะ ผู้ทรงวินัย มากกว่า "อาวุโส" ทำไมจึงโบสต์หรือ ปรากฏในวันนี้ จึงคล้าสิเหร?" และเมื่อมีคำถามนั้นแล้วอิทธิฤทธิ์นั้น แล้ว จึงวินฉัยอิทธิฤทธิ์นั้น ด้วยสูตร โดยบันทะและปริวาร ให้ ระงับเสีย. อิทธิฤทธิ์นี้ ชื่อว่าเกิดในวันนั้นธีระมแล้ว. คงเป็นปาจิตติย์ แม่แก่กิริยผู้อธิฤทธิ์นั้น. บทว่า อนุตราบุคคล มีความว่า หากว่า อธิฤทธิ์ คนเหล่านี้กล่าวว่า "เราไม่ยอมตกลงในคำตัดสินของพระเดชะนี้, พระเดชะนี้ ไม่ลาดในวันนี้, พระเดชะทั้งหลาย ผู้ทรงวินัยอยู่ใน บ้านชื่อโนนั้น, เราไปคำตัดสินที่บ้านนั้น" ดังนี้ กำลังไปกัน ใน ระหว่างทางนั่นเอง กำหนดเหตุได้ จึงตกลงกันเสียเอง หรือกิริยา เหล่านี้ ขังกิฤุเหล่านี้ให้ตกลงกันได้; อิทธิฤทธิ์นี้เป็นอันระงับแท้. ภิกษุใดรื้อ อิทธิฤทธิ์ในระหว่างทางที่จะรบอย่างนี้, คงเป็นปาจิตติย์แม้ แกก็ผู้นั้น. สงบว่า อนุตราบุคคล วุปสงฺค์ มีความว่า องค์ อธิฤทธิ์ เป็นอันระงับ ด้วยความยินยอมกัลกันและกัน หรือด้วยการที่ ภิกษุเป็นภาคกัลกันให้ตกลงกันเสี ยมหิได้เลย. ก็แต่ว่า [๕๔๔] พระวินัยธรุ่งหนึ่งเดินสวนทางมา เห็นแล้ว ถามว่า "ผู้มีอายุ พวกท่านจะไปไหนกัน?" เมื่อก็ญาณนั้น ตอบว่า "ไปเบ็นชื่อโนน ด้วยเหตุอันนี้" จึงกล่าวว่า "อย่าเลย