การศึกษาในพระวินัยและรัฐธรรม : หน้า 228/288

ประโยค - ปัญญามสมันดปลาสากก อรรถกพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 941 แก่อกูนั่นแล คือ ย้อมด้วยปราชญาเหมือนกันอย่างพระเทวทัต เป็น ฐูลลัชญ์ แก่บุคคล ๔ คน ผู้ประกะพิจารณามิสุทธ์ผู้ทำสงฆ์เหมือน วิญญาณหลายมีพระโอกาสเป็นฉัน ไม่เป็นอาบัติแก่บุคคล ๔ คน ผู้เป็นธรรมวาที ก็อาบัติและอาบัติหล่น ๆ ของคนทั้งปวง มีวิถู อันเดียวกัน คือ - มีสงฆ์เท่าเป็นวัตถุเท่านั้น. [กรรมเนื่องด้วยอัฏฐิตติเป็นต้น] วิญญาณในความว่ามร อาศตุตถูฒู พึงทราบดังนี้:- ว่ารู นวไม่ม้อสง่งนจรในสาวสนันบิ่น:- หลายบทว่า อญฺชลิมจุน จ มีความว่า กรรมที่สงฆ์ พิงทำด้วยอัฏฐิต มี ธ อง คำที่เหลือ ต้นทั้งนั้น. หลายบทว่า ทาส ปุคคล นาวิสตฤทฺพุทฺตา ได้แก่ ชน (ที่ ไม่ควรไหว) ๑๑ จำพวก ที่รัศมีไว้ ในเสนาสนะนั้นก็. สองบทว่า อวย์สิลมจิน อ มีความว่า อัญญสิกธรรมพร้อม ทั้งสามกิจกรรม อำนาจุไม่พึงทำเช่น ๑๐ จำพวกนั้น อธิบายว่า "วัตรในบานมีมติถึงนาวารคิและอวยาพัดในตาลเป็นต้น อันกญฺช ไม่พึงแสดงแก่น ๑๐ จำพวกนั้น อัญญสิกไม่พึงประคอง. สองบทว่า ทานนบ ทุกกฺุโญ มีกวามว่า เป็นทุกกุฏิแก่กิญฺผู้ ทำอย่างนั้น ก็แก่ ๑๐ จำพวกนั้นแหละ. สองบทว่า ทาส จิ วรรณา มีความว่า อนุญาตให้รง