ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญา สมันตปลากกา อรรถกพรเว้น ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 940
[มุสาวาทมืองค์ ๔ เป็นคำ]
สองบวกว่า อุฐฐูโกล มุสาวาท โท มีความว่า มุสาวาท ที่
ประกอบด้วยองค์ ๔ ตั้งแต่คำว่า "ก่อนแต่พูด ผู้ขึ้น มีความ
คิดว่า "เราจักพูดผิด" ดังนั้น มุสาวทธ ประกอบด้วยองค์ ๔.
แม้กล่าวโบสถ์ ๔ ก็ได้กล่าวแล้ว โดยบทมีคำว่า "ไม่พึงมา
สัตว์" เป็นอทิ.
[๕๕๓] สองบวกว่า อุฐฐู ทุเตยุคคณา ได้แก่ (องค์เกิดอูล
แก่วความเป็นทุติ ๔ ประการ) อันพระพุทธพระภาคตรัสไว้ในสงฆมภก-
บันทะ โดยมีคำว่า "ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อม
เป็นผู้ฟัง และให้ผู้อื่นฟัง" เป็นอทิ.
คิดย้อนหลัง ๔ ได้กล่าวแล้วในมหาบันทะ.
กล่าวว่า "อุปสมบท มาเวา๔" ท่านกล่าวหมายถึงอุปสมบท
ของภิกษุนี้ทั้งหลาย.
สองบวกว่า อุณฐานุ ปจฉลูกวาทพุ มีความว่า กิุณอฺ
ทั้งหลายอนุนี้ พิสูployขึ้นให้อสยะแก้กิุณอฺ.
สองบวกว่า ภิกฺขุโหทาโโก อุฑฺมิ มีความว่า ภิกฺผูผู้ประกอบ
ด้วยองค์ ๔ อันสงฺมมันเกิดให้เป็นผู้สอนภิกฺขุนี้.
วิจินฉันในภากว่า เอกสฺุ นฺช ชิษ พีรทราบดนี้:-
ในชน ๔ ภิกฺขุใด ให้บรรลาสกาทำลายสงฺฆ์ ความขาด ย่อมมี.