บทวิเคราะห์ปัญญาและอุโบสถในพระวินัย ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 109
หน้าที่ 109 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในฐานะที่เกี่ยวข้องกับปัญญาในศาสนาพุทธและหลักการที่เกี่ยวข้องกับอุโบสถในพระวินัย โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรับรู้และความไม่ประพฤติในทางที่ไม่มีประโยชน์ต่อผู้อื่น ในการสร้างสมดุลและความสงบสุขให้แก่วัดและสงฆ์ การเข้าใจคำสอนเหล่านี้จึงมีความจำเป็นในการปฏิบัติธรรมและการอยู่ร่วมกันอย่างสงบในวัด ซึ่งสามารถเรียนรู้ได้จากคำสอนของพระผู้พระภาคเกี่ยวกับความต่างระหว่างสงฆ์และการอุบาสก

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์ปัญญา
-หลักการอุโบสถ
-ความสำคัญของวิจฉฉ
-การศึกษาศาสนาพุทธ
-ความสัมพันธ์ระหว่างสงฆ์และอุบาสก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามีสมดุลปลากา อรรถคาถาพระวินัย ป.อ.วาร วัดถนา - หน้าที่ 823 อุโบสถแก้ก็ผูปกติ, ไม่ผิงดปวรานาแก้ก็ผูปกติ" เป็นอาทิตย์. คำที่เหลือในที่พึงวอน ตื่นทั้งนั้น ฉันนี้แหละ. พรรณนาหมวด ๘ บป. [พรรณนาหมวด ๕] วิจฉฉในหมวด ๔ พึงราบดังนี้:- สองบ่งว่า นว อามาตวตูดูได้แก่ อามาตวตุ ค์ มิผูก อามาตว่า "เขาได้ประพฤติไม่เป็นประโยชน์แก่เรา" เป็นอาทิตย์. สองบ่งว่า นว อามาตปฏิวาได้แก่ อายก้ำอามาต ๔ มีข้อว่า "บุคคลย่อมกำจัดอามาตเสีย ด้วยคิดว่า "เมื่อเราผูก อามาตอยู่ว่า "เขาได้ประพฤติไม่เป็นประโยชน์แก่เรา ความไม่ ประพฤติสิ่งไม่เป็นประโยชน์นั้น เราจะพึงได้ในบุคคลนี้ จากไหน ดังนี้ เป็นอาทิตย์. สองบ่งว่า นว วิจฉฉดูได้แก่ คำงด, ความเว้น, ความกำจัดเสียด้วยอธิรรมรร จากวัตถุแห่งอามาต ๔. หลายบ่งว่า นว สงโจ ภิฺษฎิได้แก่ ความแตกแยกแห่งสงฆ์ ที่พระผู้พระภาคตรัสว่า "อุบาสี ความรู้แห่งสงฆ์และความแตก แย่งสงฆ์ย่อมมีแก่นิย" รูปบ้าง เกิดว่า ๕ รูปบ้าง ดังนี้. สองบ่งว่า นว ปรมานิได้แก่ พิงทราบอย่างยิ่งทั้งหลายที่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More