การวิเคราะห์อิทธิธในพระวินัย : หน้า 145/288

ประโยค - ปัญญามีปลากำล อรรถกพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 859 อนุปสัมบัน ขอรับ, คำวันนี้ผมเป็นอุปสัมบันแล้ว." เธออภิกษุ ทั้งหลายพูดกล่าวว่า "อาวุโส สิกขาบทนี้ อันพระผู้มีพระภาคตรง บัญญัติแล้วก็ภิญญ์ทั้งหลายเช่นคุณ ว่า "ภิญญ์ผู้อยู่สมานในวันนี้ รีออ ต้องอุกโฏกุมบาปโดยดี" จงไปแสดงอภิญญี แม่ไม่อาคันตุกะ กันเลยนะเล บทว่า การโถ มิความว่า ภิกษุทั้งหลายผู้แพ้ พูดภูมิรูป หนึ่ง ผู้ไปสู่บริเวณนิษฐอิทธิกรพร้อมกับสง่า ว่า "ทำไมพวก ท่านจึงตัดสินอิทธิกรอย่างนั้นแล" อนุ. ขอรับ, ความตัดสินอย่างนี้ มิใช่ หรือ? ภิกษุนันกล่าวว่า "เหตุไหร่นั้นจึงไม่พูดอย่างนี้เสียก่อนเล่า?" ดังนี้ ชื่ออร่ออิทธิธนันั้น ภิกษุใดเป็นผู้ทำ ร้องอิทธิธอย่างนั้น, เป็นอุกโฏกุมบาปโดยแท้แน่แก้ว่ากันนั้น บทว่า อนุนทายโก มิความว่า ภิกษุรูปหนึ่งมอฉันทะในการ วินิจฉัยอิทธิธันแล้ว เห็นภาพภิกษุพูเป็นสภากันเมามาเป็นผู้บูชา จึงกล่าวว่า "พรุ่งนี้แล้ว ข้าพเจ้าตัดสินเอง" ให้สงประชุมกัน แล้ว อนุภิญญทั้งหลายกล่าวว่า "ให้ประชุมสง เพราะเหตุไร?" จิงดว่าว่า "เมื่อวาน อิทธิธันตัดสินไม่ได้, วันนี้ ข้าพเจ้าตัดสิน อิทธิธันนั้นเอง. ก็บเมื่อวาน ท่านไปไหนเสียเล่า?" ข้าพเจ้ามอบ ฉันทะแล้วนั้นอยู่." เธออนุภิญญทั้งหลายพูดกล่าวว่า "อาวุโส สิกขา- บทนี้ อันพระผู้มีพระภาคตรงบัญญัติแล้วก็ภิญญ์ทั้งหลายเช่นท่าน