ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญจมนต์ปลามกา อรรถกถาพระวินาย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 995
สองบทว่า นิสาราถีย์ ปญฺญตติ มีความว่า กิยผู้ถือความ
บาดหมางเป็นต้น อันสงฆ้อมข้อนออกจากหมู่ด้วยธรรมใด กรรมมัน
ทรงบัญญัติแล้ว
[อานิสงส์แห่งบัญญัติ]
บรรดามีบทว่า อปญฺญตติ เป็นต้น สองบทว่า อปญฺญตติ
ปญฺญตติ มีความว่า กองอาบัติทั้ง ๓ ชื่อว่าบัญญัติ ในสิบขบท
ที่ใคร ๆ ไม่ได้บัญญัติในระหว่าง นอกจากพระสันตปพุทธะ
พระโกนาคมสัมมาสัมพุทธะ และพระสกาสสัมพุทธ
วิณฺฑกามมีบทว่าดุจวัตถุเป็นต้น ชื่อว่าจะบัญญัติ ในสิบขบท
ที่ทรงบัญญัติไว้แล้ว
คำที่เหลือ ในบททั้งปวง ดังนั้นแหละ นั้นแหละ
พรรษนาอนิสังสักข์ จบ
[ว่าด้วยประมวล]
บัดนี้ พระอุบาลี กล่าวว่าความว่า นว สุตฐา เป็นต้น เพื่อ
แสดงประมวลสิกขาบททั้งปวงเป็น ๔ ส่วน โดยการแต่ละอย่าง
บรรดาบทเหล่านั้น ว่าเท่านั้น บทว่า วุตตสุตฺโข ได้แก่ ประมวล
ด้วยวัตถุ