ปัญญามีตนปลาทากา : หน้า 198/288

ประโยค - ปัญญามีตนปลาทากา อรรถถคพระวันนิ ปวีร วัดนา - หน้าที่ 911 ถามว่า "ภูกุผสมพึ่งทำกรรมแก่กุษณีผู้ประกอบด้วยองค์เท่าไร พระเจ้าขา?" บทว่า น สกุณฑูปโพ มีความว่า ไม่ควรถ่ามเรื่องราวต่างโดยเรื่องควร กำหนดนาม รูป สมณะ และวิบาสเป็นอาทิ ก็เพราะเหตุที่ภูกุผสมพากล่าวว่ากล่าวให้ลดไม่ ๕๕๙ ท่านเป็นเจ้าของเรื่องราวเห็นปานนั้นกล่าวว่า ภูกุนนั้นได้เป็นเจ้าของไม่ นั่น พระผู้มพระกาจจิงทรงห้ามในปัญจะถูกว่า นาสกุณฒน แล้วตรัสในปัญจะที่ ๒ ว่า "อาสกุณฒน" เป็นอาทิ บทว่า น อตุภูมิตภูมิภาคปภูโต มีความว่า เป็นผู้บรรลุปฏิสัมภิทา คือเป็นผู้บรรลุญาณอันถึงความแตกฉาน ในอรธ กถา หมาได้ บทว่า น ธมมปฏิภาณภูมิภาคปภูโต มีความว่า เป็นผู้บรรลุญาณอันแตกฉาน ในภาษาคือโอหราที่จะพึงกล่าวา หมายได้ บทว่า น นิฐุติปฏิภาณภูมิภูโต มีความว่า เป็นผู้บรรลุญาณอันแตกฉาน ในภาษาคือโอหราที่จะพึงกล่าวา หมายได้ บทว่า น ปฏิภูมิปฏิภูมิภภภูโต มีความว่า มีได้เป็นผู้บรรลุความแตกฉาน ในญาณทั้งหลาย มือดำปฏิสัมภิทาญเป็นต้น ที่นับว่าปฏิภูนา (คือไหวพริบ). สองบทว่า ยามวิกรมุต น ปญาณกุฏิ มีความว่า เป็นผู้มิได้ใช้สติเครื่องพิจารณา ๙ ประเภท พิจารณาจิตตามที่พิพากษา