ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญา สมัณฑิตปลากา อรรถถภาพพระวันอิสระ วันจนา - หน้าที่ 931
มาล่าว่า "ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตเพื่อำบุคคล ๒-๓ คน ใน
อนุสาวนาเดียวกัน."
[อานิทินเพราะอันมานเป็นดั่ง]
สองเงวว่า อนินนาทาน คีลส โส มีความว่า ในเพระ
(อนินนาทาน) มากหนึ่ง หรือน้อยกว่ามาก เป็นปราชญ์ เกินกว่า
๙ มาสก ต่ำกว่า ๕ มาสก เป็นถุงล้อจ ร, ๑ มาสก หรือหย่อนามาสก
เป็นทุกก รุณ
สองเงวว่า ตฤณลส เมณฑุปจายา มีความว่า ภิกษเสพ
เมณฑในทรวดสั วั่งไมคัด ต้องปราศจาก ในทรวดสั วั่งแล้ว
โดยมาก ต้องถอดจัง เข้าของษาติ ไปในปากที่อิ่มให้กระทบ
ต้องทุกก รุณ, ภิกษี่ต้องปลอดดีน และ สองเงวว่า ฉานนฤุตส ตฤณโล มีความว่าเป็นปราชญ์
แก่ภิกษุ (ลก) ตัดต้นไม้ใหญ่ เป็นปราชญ์ดี แก่ผู้ตัดต้นไม้ ฯ เป็น
ถุลลลัช จันแต๋คงดงาม
สองเงวว่า ปญฺญ อุณทิตปจูยา มีความว่า ภิกษุอัยมิพิษ
ไม่เจาะจง ถามมนุษย์ตายเพราะยาพิษนั้น ต้องปราศจาก เมื่อลึก
และปรตตาย ต้องถอดจัง เมื่อลักษณวา ตาย ต้องปราศจาก
เพราะทิ้ง คือ ปล่อยลูกกะ เป็นสงฆาทีส ด เพราะถ่ายอุจจาระและ
ปัสสาวะในของเขียว ต้องทุกก รุณ ในสนิขัตร, อาณัติ ๕ กองนี้
ย่อมมี เพราะวัดฏุที่กล้นเป็นปัจจัย