วิเคราะห์ปัญญาและความละเมิดในอรรถกถาพระวินัย : หน้า 134/288

ประโยค - ปัญญามีต่อป าล ากิ อรรถกถาพระวินาย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 848 เหมือนอย่างว่า บรรดาฐาน ๓ ฐานอันใดอันหนึ่ง ท่านกล่าว ในกองอาบัตินั้น กองอาบัติ สองว่า ฉันใด บรรดาฐานะ ๒ ฐานะอันใดอันหนึ่ง ท่านกล่าวว่าในกองอาบัติใด กองอาบัติแม้นั้น ก็ ชื่อว่าอันยิดเหมือนกัน ฉันนั้น [วิเคราะห์หลักอัจฉยะ] เนื้อความแห่งคาถาที่ ๔ พึงทราบดังนี้ :- บทความว่า อุดจโย ตนะ สโม ตนี มีความว่า บรรดา โทษที่เป็นเทสานาคมิ โทษที่ส่ อเสมอด้วยกุฎลัจฉันนั้นไม่มี ด้วย- เหตุนี้ม คามินั้น ท่านจึงเรียกอย่างนั้น อธิบายว่า "ความ ละเมิดนั้น ท่านเรียกว่าอัฏฉะ เพราะเป็นโทษลำ." [วิเคราะห์มันสัญลักษณ์] เนื้อความแห่งคาถาที่ ๕ พึงทราบดังนี้ :- บทความว่า ปลตติ กุลส ธมม มีความว่า ความละเมิด นั้น ยังกุลอิทธิกล่าวคือกุกุลธรรม ของบุคคลผู้แก่สังวรต้องให้ตกไป เพราะเหตุนี้ ความละเมิดนั้น ชื่อว่ายงจิตให้ตกไป เพราะฉะนั้น ความละเมิดนั้น ชื่อวาปฏิยะะ