ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญจมสมิฏปะสา อัตติศาฯน ปริวาร วันณนา - หน้าที่ 795
[วินิจฉัยในวัตถุนัณฑตตะทิตถูกคะ]
วินิจฉัยในวัตถุนัณฑตตะทิตถูกคะ พึงทราบดังนี้ :-
ความที่ปรากฏ ๔ มีวัตถุต่าง ๆ กันและกันเอง ย่อมมี, ความ
ที่ปรากฏ ๔ มีอิตติด้านกันและกันมิได้. จริงอยู่ อาบัติปริกะ
นันทั้งหมด คงเป็นอาบัติปริกะเหมือนกัน. แม้ในสังคามิตเสส
เป็นต้น ก็ยังนี้แหละ.
ส่วนโฆษณาในคำว่า อุปติณฑานุตตต น วัตถุนัณฑตตะ
นี้ พึงทราบโดยย่อก็อธิบายดังนี้ว่า "ความเป็นต่างกันแห่งอาบัติแล
งอมืออย่างนี้ คือ "เป็นสังฆามิตเสสแก่กิณฐ เป็นปราชญ์แก่กิณฐ
เพราะเคล้าคลึงกันและกันด้วยกาย แห่งกิณฐและกิณฐุ, ความเป็น
ต่างกันแห่งวัตถุใหมไม่, ความเคล้าคลึงกันด้วยกายเอง. เป็นวัตถุนัณฑ
ตะแห่ง
อาบัติแม้ทุก ๒,
นี้ เพราะฉันกระเทียม เป็นปราชญ์แก่วิญญา เป็นทุกกุ
แก่วิญญู."
พึงทราบความที่ปรากฏ ๔ กับสังคามิตเสส ๑๓ มีวัตถุต่างกัน
และมือวัตถุต่างกัน.
พึงทราบความที่สังฆามิตเสสเป็นต้น กับอิตติเป็นต้น มีวัตถุต
และมือวัตถุต่างกัน.
ความที่วัตถุเป็นของต่างกัน (และ ความที่อาบัติเป็นของต่าง
กัน ไม่มีเทียบู และภาคยู่ผู้สมอารักขา ข้างต้น พ้องกัน.