วินิจฉัยในกัมมดูกกะและปริยการดูกกะ ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 77
หน้าที่ 77 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นการวินิจฉัยเกี่ยวกับอาบัติของภิกษุภายใต้กฎเกณฑ์ต่างๆ ในพุทธศาสนา รวมถึงการบริหารจัดการภายในสงฆ์และบริหารของเจดียและคุฬาสัตว์ เพื่อประโยชน์ทางศาสนาและการสืบทอดวัฒนธรรมทางพระพุทธศาสนา ขอนำเสนอรายละเอียดเกี่ยวกับกรรมและการมีส่วนร่วมในทางศาสนา ตามหลักการของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการบริหารในด้านที่เกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ของภิกษุ

หัวข้อประเด็น

-การอาบัติในพุทธศาสนา
-การบริหารจัดการภิกษุ
-กรรมและผลของการกระทำ
-การวินิจฉัยภายในสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปฏิบัติสมันดปลาสกะ อรรถถภาพพระวิริยะ ปริวาร วันนา - หน้าที่ 791 [วินิจฉัยในกัมมดูกกะ] วินิจฉัยในกัมมดูกกะ พึงทราบดังนี้:- ภิกษุต้องอาบัติพระไม่ยอมสะทิฐิฉลาด ด้วยกรรม เมื่อแสดงเสียชื่ออาอด้วยมิใชรรม. ต้องอาบัติพระปล่อยลูกกะเป็นตัน ด้วยมิใชรรคม, ย่อมออก ด้วยกรรม มีปริวาสเป็นอาทิ. ต้องอาบัติพึงสนับสนุน ด้วยกรรมเท่านั้น ย่อมออกด้วยกรรม. ย่อมต้องอาบัติที่เหลือ ด้วยมิใชรรคม ย่อมออกด้วยมิใชรรคม. [วินิจฉัยในปริยergarดูกกะ] วินิจฉัยในปริยการดูกกะ พึงทราบดังนี้:- บริารของตนเป็นที่.. บริารของสงฆ์เป็นที่ 2. บริาร ของเจดียเป็นที่ 3. บริารของคุฬาสัตว์เป็นที่ 4. ก็ว่า บริาร ของคุถสนัน เป็นของที่นำมา เพื่อประโยชน์เก่าบาต จิวร นวกกรรมและกสัง. ภิกษุจะให้ญาเจ และให้บิรารนั้นอยู่ข้างในก็คร. [วินิจฉัยในสัมมนขดูกกะ] วินิจฉัยในสัมมนขดูถูกะ พึงทราบดังนี้:- ภิกษุต้องอาบัติเพราะไม่ยอมสะทิฐิฉลาด ต่อหน้าสงฆ์แท้,
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More