ปัจจัยแห่งธรรมในพระวินัย : หน้า 180/288

ประโยค - ปัจจัยสมันตปลามากา อรรถถกพระวินัย ปริวาส วันนา - หน้าที่ 893 ที่อาศัยเป็นปัจจัย ด้วยธรรมเป็นปัจจัย ซึ่งใกล้ชิดกัน นั่นเอง แต่ทำให้ใกล้ชิดกว่า ตรัสถึงภาวะแห่งธรรมที่เกิดก่อนเป็นปัจจัย ด้วยว่า ปฐมฤกปอเจน นี้ ตรัสถึงภาวะแห่งธรรมทั้งหลายที่เกิดขึ้น ไม่ก่อนไม่หลัง เป็นปัจจัย ด้วยว่าก สาชาตปอเจน นี้ บทว่า ปุพพกรณสุข ได้แก่ ปุพพฤกษ์ มีการเกิดธีรเป็นต้น ด้วย บทว่า ปัจจุทธรสุข ได้แก่ การถอนไตรวิจมีสังฆภูมิผิน่า เป็นต้น บทว่า อภิญญาสุข ได้แก่ อภิญญาอิทธิวิราญ บทว่า อุตตารสุข ได้แก่ การกนกุณ [๕๒๓] หลายบทว่า มาติกานาญ จิปลิโภธนาญ ได้แก่ มาติกา และปลิโภธิ ๒ บทว่า วิตกุสุท ได้แก่ วัดฤทูวเก่ญีุ่น มีสังฌามีเป็นต้น คำที่เหลือ มีมั่งกล่าวแล้วนันแล ว่าด้วยปัจจัยประโยชน์เป็นอาทิ พระผู้พระภาค ครับครัสสถานถึงพุทธองค์เป็นต้น ซึ่งได้โดย ความเป็นปัจจัย และประโยชน์เป็นอัน ซึ่งไม่ได้โดยความเป็นปัจจัย อย่างนั้นทั้งหมดแล้ว บัดนี้ จะเห็นบุพพกรณ์์ เป็นต้น ซึ่งได้โดย