ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญามนต์ปลากกา อรรถกพรวัน ปราว วัณณา - หน้าที่ 748
[๔๒๙] กฎิปูวาว วัณณา
[วิจฉานุในคำว่า กฎ อาปุตโตย เป็นตน]
บัดนี้ พระธรรมสังหราตาของรังเย้ ทังหลาย ตั้งมาทิติโดยนัย
มีคำว่า กฎ อาปุตโตย เป็นอันแล้ว กล่าวว่ากังวังด้วยอาณาจักนินเทส
และปฏิทินเทส เพื่อให้เกิดความฉลาด ในส่วนทั้งหลายอันเป็นตน
บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่า กฎ อาปุตโตย เป็นคำถามถึง
อาณิทธิซึ่งมาในอาณาจักและในวิ่งค์ แม้นบทที่ ๒ มีมันเหมือนกัน
จริงอยู ในบทที่ ๒ นี้ อาณิทธิสิเป็นเดียว ท่านกล่าวว่า "กอง"
ด้วยอาณาแห่งหมวด.
คำว่า วิจฉานุ เป็นคำถามถึงความระงับบีบหทเหล่านั้น.
จริงอยู ๓ บทว่า วิจฉ วิจฉ วิจฉ เนอูโสแนี้ โดยใจความ
เป็นอันเดียวกัน.
เนื้อความแห่งบทในคำว่า วิจฉานุ นี้ พึงทราบดังนี้ว่า
"วัตถุปนะเครื่องกำจัดอันอัตดิเอง ชื่อว่า วิจฉตภาค."
บัดนี้ เมื่ออาระเหทะใดมีอยู่ อาณิทธิผึ มีอาระเหทะใด
ไม่มี อาณิทธิอ่อน ไม่มี เพื่อแสดงอาระเหทะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า
คำถาม ๒ ข้อว่า กฎ อากรวา เป็นตน ส่วนคำว่า วิจฉตภูภูมิ นี้
เป็นคำถามถึงการกำจัดอาระเหทะนั้น