บทสนทนาเกี่ยวกับการตรวจสอบและซักถามในพระวินัย : หน้า 168/288

ประโยค - ปัญญามีตราปากกา อธิษฐานพระวินัย ปริราว วันอานา - หน้าที่ 881 ยินยอมหรือไม่?" สองบวว่า โจกโก ปริคคเหตฺโพ มีความว่า พิงตรวจดู โจกก่อย่างนี้ว่า "ผู้นี้เป็นโจกโกโดยธรรมหรือไม่หนอ?" สองบวว่า จุตโต โปคคเหตฺโพ มีความว่า พิงตรวจดู จำเลยอย่างนี้ว่า "ผู้นี้เป็นจำเลยโดยธรรมหรือไม่?" สองบวว่า อธมมโจกโก ปริคคเหตฺโพ มีความว่า พึงรู้ ประมาณโจกนี้นั้น แม่บทที่เหลือ ก็นี้แหละ. สองบวว่า ฌุตฺโต อาเปนฺตน มีความว่า ไม่พึงยังถ้อยคำ อันโจกก็เลยกล่าวให้ทกหล่น. สองบวว่า อุตตตุ อุปปาเสนตน มีความว่า ไม่พึงแซม ข้อความซึ่งไม่ได้เข้าไปประเด็น. สองบวว่า เวปา ปกาสเตตุโป มีความว่า โจกก็หรือลาเลย เป็นผู้อ่อน[๒๓๖] คือเป็นผู้โง่เขลา พึ่งช่วยเหลือ คือพึ่งปลุกใจให้ อาคาหาคว่า "ท่านเป็นบุตรของสกุลนี้หรือ?" แล้วนี้จงธรรมเนียม ในการถามแล้วยั กการซักถามแก่ผู้ไม่ชอบนั่น. สองบวว่า ภิรฺ ออสตฺเตตตฺโพ มีความว่า โจกก็หรือลาเลย ใด เกิดความละทกะท่านขึ้น เพราะไม่เคยเข้าสู่การกลางสงฆ์หรือ ทามกลางคณะ, ภิกษุเช่นนั้น อภิญฺญูว่ามรรคดีพึงพูดปล่อยวา "ท่านอย่ากลัวเลย จงวางใจให้การเกิด, พวกเราจักเป็นผู้สนับสนุน ท่าน" ดังนี้ก็ได้ แล้วนี้จงธรรมเนียมในการซักถาม.