ความเข้าใจในธรรมะและมารของพระเถระ : หน้า 93/288

ประโยค - ปัญญามันปลุกปลากาก อรรถถภพระวิริยะ ปริวาร วันอานนา - หน้าที่ 807 มารได้จามแสงเป็นลิงคำเก่าแก่ที่เชิงภูมิ เรียรายโคมันไว้กลื่น ที่ลานเจดีย์ ไปแล้ว...[๑๕๔] พระเถระไม่ได้อาเพื่อบรรลุผลอรหัต กวาดแล้ว ได้ไปเสี่ย แม้ในวันที่ ๒ มารได้จามแสงเป็นโนเก่า กระทำประกายแปลกเช่นนั้นนั้นแหละในวันที่ ๓ ได้มีติดต่อภาพเป็นมนุษย์มีเท้า เดินเอาท่าคู่รอบไป พระเถระคิดว่า "บุรุษแปลกเช่นนี้ไม่มีในโครมาคมประมานโภชนหนึ่งโดยรอบ นี่คือเป็นมารแน่ละ" จึงกล่าวว่า "เจ้เป็นมารหรือ?" มาตอบว่า "ถูกละผู้เจริญ ข้าเจ้าเป็นมาร บดนี้ ไม่ได้อาเพื่อจะลงท่านละ" พระเถระถามว่า "ท่านเคยเห็นพระคตาคมหรือ?" มาตอบว่า "แนละ เคยเห็น" พระเถระกล่าวว่า "ธรรมดามาร ย่อมเป็นผู้มีอานุภาพใหญ่ เชิญท่านนิริติดภาพให้คล้ายอุตภาพของพระผู้มีพระภาคพระเจ้าก่อน" มาสถามว่า "ข้าพเจ้าไม่สามารถนิริติดรูปเช่นนั้น ผู้เจริญ แต่เอาเถอะ ข้าพเจ้านิริติดรูปเทียมที่จะพิ้งเห็นคายูปันนั่น" ดังนี้ แล้วได้จามแสงเภของตนตั้งอยู่คู่ดั่งอุตภาพคล้ายพระรูปของพระพุทธเจ้า พระเถระแลกามว่า แล้วคิดว่า "มารนี้ มีภาะ โทสะ โมทะ ยังมาถึงเพียงนี้ พระผู้พระภาคจะทรงงามอย่างไรหนอ? เพราะว่า พระองค์ปราศจากโทสะ โมทะ โดยประการั้งปวง" ดังนี้แล้ว ได้ปีติมพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ เจริญวิปัสสนาบรรจุพระอรหัตแล้ว มาถูกว่า "ผู้เจริญ ข้าพเจ้าถูกท่านลงแล้ว" ฝ่ายเถระกล่าวว่า "มารแก่ จะมี