ทฤษฎาสังคียะ วณนา ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 154
หน้าที่ 154 / 288

สรุปเนื้อหา

ทฤษฎาสังคียะ วณนา อธิบายการศึกษาเกี่ยวกับการวินิจฉัยและเตือนถึงโทษที่เกิดจากการกระทำของบุคคล โดยมีการแบ่งประเภทของวาจาให้ความรู้ต่างๆ รวมถึงวาจาที่ใช้บอกถึงโทษของจำเลยและวาจาที่มีประโยชน์ในการพิจารณาว่าการตัดสินเป็นธรรมหรือไม่ โดยเนื้อหาสะท้อนถึงวิธีการวิเคราะห์และอภิปรายในลักษณะต่าง ๆ เพื่อช่วยในการประเมินเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยมีเป้าหมายในการสร้างความเข้าใจและการรักษามาตรฐานในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาทฤษฎาสังคียะ
-การวินิจฉัยในคำพูด
-โทษและประโยชน์ของการกระทำ
-การพิจารณาความเป็นธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามันธ์ตาปากกา อรรถถากพระวันวิริยะ วันนา - หน้าที่ 867 [๕๕๕] ทฤษฎาสังคียะ วณนา วิจัยฉาในทฤษฎาสังคียะ พึงทราบ ดังนี้ :- าวาที่แสดงไดเสงวัตถุและบทบัณฑิต ชื่อว่าโถนนา. าวาที่เดือนให้นึกถึงโทษ ชื่อว่าสนา. สองบอกว่า สุโม โกมุณ์ คิฐุตามความว่า ประโยชน์อะไร ? บาทกาว่า มิตกุมุ เน ปิน กิฐุตามิวาม่า วาจาสำหรับ ไล่เสียง มีประการดังกล่าวแล้ว เพื่อประโยชน์ที่จะเตือนให้นึกถึง โทษที่บุคคลผู้เป็นจำเลยนั้นได้ทำแล้ว. บาทกาว่า นิครคฤยู โลภะ มีความว่า ส่วนวาวาที่ จะแจ้งให้นึกถึงโทษ เพื่อประโยชน์ที่จะบ่มบุคคลนั้น. บาทกาว่า สงโม ปรีชาคฤยู มีความว่า สงสมุประชุม กัน ณ ที่นี้ เพื่อประโยชน์ที่จะช่วยกันวินิจฉัย อธิบายว่า "เพื่อประก- โยชน์ที่จะพิจารณาว่า เป็นธรรม หรือไม่เป็นธรรม คือเพื่อประโยชน์ ที่จะทราบว่า อภิรณนั้นได้วินิจฉัยถูกต้อง หรือไม่ถูกต้อง." บาทกาว่า มิตกุมุ ปริญญาคฤยู มีความว่า ความ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More