ปัญจามสมันตปาณาสิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวรร วิบวา - หน้าที่ 826 ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 112
หน้าที่ 112 / 288

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 826 ของปัญจามสมันตปาณาสิกา อรรถกถาพระวินัย ได้กล่าวถึงข้อธรรมสำคัญในหมวด ๑๐ โดยเน้นเรื่องอานามตวตู ซึ่งรวมถึงอานามวัตถุ ๖ ที่ถูกกล่าวในหมวด ๕ กับความเชื่อที่เกิดขึ้นในอัฏฐาณะ เช่น วิจฉันและอำนาจแห่งความเห็น ในการศึกษาอย่างลึกซึ้งผ่านการอภิปรายโดยละเอียดในวรรณกรรมนี้ จะทำให้เราเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างหลักการทางพระวินัยและความเชื่อในโลกอย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-พระวินัย
-อานามตวตู
-อัฏฐาณะ
-วิจฉัน
-หลักธรรมในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญจามสมันตปาณาสิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวรร วิบวา - หน้าที่ 826 [พระสมณหมวด ๑๐] วิจฉันในหมวด ๑๐ พึงทราบดังนี้ :- สองกล่าวว่า ทูล อานามตวตูได้แก่ อานามวัตถุ ๖ ที่กล่าว แล้วในหมวด ๕ กับข้ออื่น "ที่หรือ อานาม ย่อมเกิดขึ้นใน อัฏฐาณะ" จึงรวมเป็น ๑๐ แม้อุบาสกอามต พึงทราบอาย ย ที่กล่าวแล้วในหมวด ๕ นั้น รวมเป็น ๑๐ ทั้งข้อว่า "ก็หรือ อามาต เกิดในอัฏฐาณะ จึงกำจัดอามาตเสียด้วยพ่ารณาว่า ข้อนั้น เรา จะพิสูจน์ในผู้นึ่งจากไหน." สองกล่าวว่า ทูล วิจฉันดูได้แก่ วิจฉันวัตถุ ๑๐ กล่าวคือ เว้นจากอามาตวัตถุดังกล่าวว่า "ผลแห่งทานอนุบุคคลให้แล้ว ไม่มี" เป็น อาทิ. สัมมา ทุติย พึงทราบด้วยอำนาจวัตถุว่า "ผลแห่งทานอัน บุคคลให้แล้ว มีอยู่ เป็นอาทิ. ส่วนอัฏฐิกทิฐิ พึงทราบด้วยอำนาจแห่งความเห็นว่า "โลกเที่ยง" เป็นอาทิ. มิจฉัทตะ ๑๐ มีอำนาจทุติยเป็นต้น มีอำนาจวัตถุตีเป็นปริยายสน. กิริยาที่ตรองกัน ขึ้นแสดงแล้วในสมบัตินะกะ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More