ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญามีตลกปลากาก อรรถถะพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 841
เสร็จแล้วโดยธรรม รู้อยู่ ปีอาบัติชาวายม รู้อยู่ ยังบุคคล
มีปี๋ย่อน ๒๐ ให้จมสมบ รู้อยู่ ชักชวนแล้ว เดินทางสายเดียวกัน
กับพวกเวียนพาดที่เป็นโจร รู้อยู่ กินรองมีดี ... กับภิญญู
ผู้กล่าวอย่างนั้น ยังไม่ได้ธรรมม์อันสมควร รู้อยู่ เกลี้ยกล่อม
สมณุเทสผู็ถูกให้นสนะแล้วอย่างนั่น, รู้อยู่ น้อมลากที่เขาน้อมไป
จะถวายสงมามิให้บุคคล, ภิกษุณี รู้อยู่ ไม่โจทด้วยตนเอง ซึ่ง
ภิญญูผู้ล่วงธรรมถึงปรazio, รู้อยู่ วาสตรึเป็นบางโจร อันชน
ทั้งหลายรู้ว่าต้องโทษประมาท ไมยบ, รู้อยู่ ไมบ่อก่อน เข้าไป
สู่อารามที่มีภิญญู
[จำแนกสิกขาบท]
บัดนี้ ท่านะเลอปัญหาเรานนี้ว่า สาธารณะ อสาธารณะจึง
กล่าวว่า วิส ธา สตานิเป็นอกฺ
บรรดาสิกขาบทที่ทั่วไปและไม่ทั่วไปไหล่นั้น วิสัญฉายในสิกขาบทธิ
บททั้งหลายที่ไม่ทั่วไปไหล่เหลิกูกูนี้ พึงทราบดังนี้ :-
สวงว่าว จ สุมาทิศาสาได้แก่ สุกวิสาจิสิกขาบท ๑
กายสังกัดสิกขาบบท ๑ ทุจลาลาสิกขาบท ๑ อัดตามาปราณี-สิกขาบบท ๑ กฏิภาสิกขาบบท ๑ วิหารสิกขาบท ๑.
สวงว่าว เทวอุปตะ อุตติเม ได้แก่ สิกขาบทเหล่านี้ รวมเป็น ๕ กับโยนิว ๒ สิกขาบท.
สวงว่าว นิสุคฺขียา ทุภกทส ได้แก่ สิกขาบท ๑๒ เหล่านี้