ความหมายของโจทกุตาและบทบาทของภิกษุ : หน้า 239/288

ประโยค - ปัญญามีตั้งถึงกุษณูปะพรัวา วันอาณา - หน้าที่ 952 กล่าวว่า โจทกุตา ตรงหมายถึงการอุปสมบทของอัพพุ- บุคคล มีมั่นเท่ากับเป็นต้น. แต่คำที่มาในกรณีว่า "ตามที่ ๑, ตรงหมายถึงกรรมไม่พร้อม หน้า ๒ อย่าง, ที่ ๒ ตรงหมายถึงกรรมของภิกษุไม่มีอาบัติ สองบทว่า จินนุณุตสุต อาบปุตติ ได้แก่ เป็นปาจิตติ แกภิกษุผู้นดไม้ใหญ่, เป็นปาจิตติ แกภิกษุผูต้ดกัญญาและเถาวัลย์, เป็นกุสลอัชฉ แกภิกษุผูต้ดองดาชาติ. สองบทว่า จินนุณุตสุต อาบปุตติ คือ ไม่เป็นอาบัติ แกภิกษุ ผูปลผมและตัดเล็บ. บทว่า จินนุณุตสุต อาบปุตติ คือ ไม่เป็นอาบัติ แกภิกษุผูมุ่งเร้นเป็นต้น. วิจัยฉัยในบทว่า สจุู่ ภานูโฉติ พึงทราบดังนี้ :- ภิกษุพูดคำจริง กะสตรีผู้มีนอน และคนกะเทย "เจอมิ หงอน เจอมิ ๒ เทพ" ดังนี้ ย่อมต้องกราบบติ, แต่เป็นลฏฐบิด แกภิกษุผูว่าจีท เพราะสัมปชัญญาสาวกวา. เมื่อกล่าวเท็จ เพราะ อวดอุตตริมนุสสาธรรมมิจริง ต้องกราบบติ. เป็นลฏฐบิด แก ภิกษุพูดจริง เพราะอวดอุตตริมนุสสาธรรมมิจริง. กล่าวว่า อภิฤทธิ์ ตรงหมายถึงกุษณูไม่สละก่อน บริโภค จิวาที่เป็นนิสสัคคี. กล่าวว่า ตถกุคต สุรเชร ตรงหมายถึงภิกษุอวัก.