ปัญญสมันตปาฏิหาริย์พระวินัย ปวินา : หน้า 25/288

ประโยค - ปัญญสมันตปาฏิหาริย์พระวินัย ปวินา - หน้าที่ 739 ให้อุปสมบท คำนี้เป็นต้น ๑ กิจฺฉนฺใดํ พึงพูดคาถานำสืบสมานา ว่า "แน่ะแม้เข้า ถวาเธอถือตามเราไปตลอด ๑ พระธรรมไวรํ ด้วยอย่างนั้น เราจักยังเธอให้อุปสมบท" ดังนี้ ๑ ธรรม ๑๓ เหล่านี้ (ทั้งหมด เป็นสมุฏฐานอันหนึ่ง มีองค์ ๓ คือ กาย วาจา จิต เหมือนสมุฏฐานสมุฏฐาน). [ว่าด้วยกิจสมุฏฐาน] สามนวา อุปถิก ถิ่น ตีน ได้แก่ ๓ สถานางข้างต้น ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ครั้นจิรสำเร็จแล้ว อุปนิษฐิกู้อื่นเสีย แล้ว." สองนวว่า ปาฏิ ป subtรษฐิ ได้แก่ ปัตติคาขาบทที่ ๑ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "พึงทรงอดิ ศิรนาถได้ ๑๐ วันเป็นอย่าง ยิ่ง," และสิกขาบทที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "เกล้าส้องควรลิ่ม." สองนวว่า อุปถกุนจิป สาลุก ได้แก่ อัณฑฤจิวิสัก-ํ บท ๑ สังฆสิขาบท อันเป็นลำดับแห่งอัณฑฤจิวิสัก-ํ เอง ๑. [๔๒] สองนวว่า ปุกฺมนุตเตน วา ตูจํ ได้แก่ ๒ สิกขาบท ที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ในปุกฺมนวรรว่า "เมื่อหลีกไป ไม่เก็บเอง กีดิ์ ซึ่งเตียงเป็นต้นนั้น." สองนวว่า อุปสย ปรามปรา ได้แก่ ๒ สิกขาบทที่พระผู้-- พระภาคตรัสว่า "ไปสู่ที่ค่ายแห่งภิญูติแล้ว พิงสอนภิญูติ