พระวินัยและการวิจัยในพระสูตร : หน้า 155/288

ประโยค - ปัญญามีต้นตาปลาทาก อรรถกรณ์พระวินัย ปวิราร วันเนา - หน้าที่ 868 เข้าในความประสงค์ของเถระผู้เป็นนักพระสูตร และพระเถระผู้เป็นนักวินนัทยหลาย กี่เพื่อให้วิจัยสำเร็จเป็นแผนก ฯ หลายทว่า มา โบ ปฏิมีความว่า อย่าก่วามโกรธจำเลย หรือโศก. หลายทว่า สดา อนวุฒิโชโต ดูมีความว่า ถาว่านั่นเป็น พระวินัยธรนั่งวินิฉัยธิรณ ซึ่งยังลังในท่ามกลางสงมั. บทว่า วิคุกหาย มีความว่า (ท่านอย่าได้กล่าว asíำคำชวน วิวาท) ซึ่งเป็นไปโดยนัยเป็นต้นว่า "ท่านไม่รู้ว่าผิดธรรมวินัยนี้" หรือ?" บทว่า อนตกุลศุทธิ มีความว่า อย่าก่วาม้าอ๋อ บทว่า อนดูลฺยมิต มีความว่า อย่าก่วาม่า ท่านงง พิจารณาว่าวัดในการชักถาม. บทว่า กูเลยน พุทธิมฺกา กมฺมีความว่า อันพระผู้ มีพระภาคผู้ซึ่งยึดเป็นบัณฑิต บรรลุความสำเร็จแห่งพระญาณ ทรงนำออกไปั้งไว้.