การศึกษาเกี่ยวกับอรรถกถาพระเวสวัณ : หน้า 242/288

ประโยค - ปัญจมสนืตปลากกา อรรถกถาพระเวสวัณ ปิติรว วัดนา - หน้าที่ 955 กะเทียม โภชนะประดิษฐิ และกัปปิยมังสที่เหลือ แล้วกลืนกิน กล่าวว่า เอก โอปสมุนโณ เอก อนุปสมุนโณ เป็นต้น ตรัสหมายถึงรูปไปออกก雅 ถ้ากว่าในสามเมง ๒ รูป ๑ หนึ่ง เป็นผู้นั้นพันแผ่นดิน แม้เพียงปลายเส้นผมเดียว ด้วยฤทธิ์. สามเมง นั้นอ่อนเป็นอนุปสมั้นแท้ แม้สงนังในอากาศ ก็ไม่พึงทำกรรมแก่ อนุปสมั้นผู้นั้นพันแผ่นดิน. ถ้าท่า. กรรมอั่มกำรณ์ กล่าวว่า อนุปปกติ ตรัสหมายถึงกิริยามีอริจรังไป. ก็แม้นฉันแหกคาถานิ้น ข้าพเจ้าได้กล่าวแล้ว โดยพิศดารใน ศิลาบทั้นนั้น. หลายบวา น เทติ นุปฏิคุณาฐติ มีความว่า แม้กษณี ผู็โชคมีได้ให้, กิริยผู่ผู็โชคมีได้รับจากมือนอริญผูู้ใช้ หลายบวา ว ปฏิกโท เตน น วิชฺฉ มีความว่า ด้วยเหตุ นั่นแล กิฏฺฐินีผู็ ใช้หาได้มีการรับจากมือนอริญผูู้ใช้ไม่ สองบวา อุปชฺฌติ ครุ้ง มีความว่า แม้เมื่อเป็นอย่างนั้น กิริยผู่ใช้ ย่อมต้องอาบัติตามนิสสต เพราะเหตุที่กิริยผูู้ที่ตนใช่ ไปรับบิณฑบาต จากมีอุปชฺฌติ. สองบวา ตณฺฑุก ปริโภคเปจยะ มีความว่า ก็แลอธิษฐาน ผู็ใช้ เมื่อจะต้องอาบัตินัน ย่อมต้องเพราะการบริโภคของอิทธิปัญญ์ผูู้ รับใช้นันเป็นปัจฉา. จริงอยู่ ย่อมเป็นสัตภิสาแก่กิฏฺฐินีผูู้ใช้ ใน ขณะเสร็จการนองอิทธิของกิฏฺฐินีผูู้ใช้นัน.