ปัญญาและจิตในพระพุทธศาสนา ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 208
หน้าที่ 208 / 288

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของจิตในแนวทางพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการมีจิตเป็นอุคศดอเพื่อป้องกันอาบัติและรักษาเตรียมตัวในการนอนร่วมเรือน ข้อความยังชี้ให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างจิตกับการปฏิบัติในธรรม และสมุทานที่เกี่ยวข้องบทบัญญัติในพระวินัย เพื่อเข้าใจว่าปัญญาและการกระทำของเรามีผลต่อการพัฒนาจิตใจและการดำรงอยู่ในทางธรรมอย่างไร.

หัวข้อประเด็น

-จิตในพระพุทธศาสนา
-การปฏิบัติตามคำสอน
-อาบัติและการนอนร่วมเรือน
-ปัญญาและสมุทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญา สมุทานปลากาก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วัดฉนา - หน้าที่ 921 "เราทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า" แสดง (อานัติ) ชื่อว่ามีจิตเป็นอุคศดอ. ถึงความเสียใจแห่งสง คำว่ามีจิตเป็นอุคศดอ. เมื่อออกด้วยดินวัดถาวัน ตามมัยที่กล่าวแล้วนั้นแปลนชื่อวา มีจิตเป็นอัพยากฏออก. เมื่อ ต้องอาบัติเพราะนอนร่วมเรือน ในสมุนที่ยังลงสู่ความหลับ คำว่ามีจิตเป็นอัพยากฏออก. ส่วนคำว่า "มีจิตเป็นกุศลอก" เป็นอาติ พิงทรายในอาบัติ ที่ต้องเพราะนอนร่วมเรือนี้ ตามมัยที่กล่าวนั้นแปล. คำว่า ปรมิม ปาราชิก กติติ สุตฺฐานหนิ เป็นอาติ นับว่า ตั้งนั่น เพราะ มันได้กล่าวแล้วในหนหลัง. [๕๘๘] สมุทานใด ๆ ได้กล่าวไว้ คำว่ามีจิตเป็นอุคศดอ. และอาบัติ นั่น ๆ ทั้งมวล เป็นอันได้กล่าวแล้ว โดยกำหนดอย่างสูง ใน คำว่า "ปราชญ์ ๔ ย่อมเกิดด้วยสมุทาน ๓" เป็นอาติ สมุทานวันนา จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More