การวิเคราะห์คำถามในพระวินัย : หน้า 195/288

ประโยค - ปัญญามนต์ปลาถากา อรรถถภาพพระวินัย ปริราว วัณณา - หน้า ที่ 908 [ว่าสะถามปัญหา] สองความว่า มนุฏฏกะ โมมุฏฏกะ มีความว่า เพราะความ เป็นผู้ิง เพราะความเป็นผู้มงาย จึงไม่สามารถทั้งเพื่อจะตอบแก้ ทั้ง เพื่อจะรู้ จะประกาศความที่ตนเป็นผู้มงายอย่างเดียวเท่านั้น จึงถาม คลังคนบ้า. บทว่า ปฏิวิญโย ได้แก่ ถามด้วยความปรารถนาลามกว่ ว่า "ชนักสรรเสริญเราก ด้วยอญอย่อย่างนี้." บทว่า ปริวา ได้แก่ เป็นผู้ใครจะแสดงความดูหมิ่นจึงถาม. แม้ในอัญญูพยากรณ์ มีมณีเหมือนกัน. คำที่เหลือในบททั้งปวง วันนี้ก็ดี. ทีกอ ามมัวิตัด วัดนา อบ. คำที่เคยกล่าวไว้ ในอดีตนานวัดและชูงวัดค้าง คำนี้ ทั้งหมด ได้กล่าวแล้วในหนหลังแล้ว. [ว่าสวาดา] วิจัยในญาณวาทวัดว่า ติ้งทราบดังนี้: มุสาวาทที่คือเป็นปารจักมิติ เพราะอรรถว่า ถึงปารจัก, อธิบายว่า ถึงความเป็นอามิปัตราราชิค. แม่นุสาวาทนอนนี้ ก็มีนัยเหมือนกัน. ในอนสาวาท ๕ อย่างนั้น มุสาวาทที่เป็นไปโดยอุตตตริมุสุขะ- ธรรมที่ไม่มี (ในคน) เป็นปารจักมิติ, มุสาวาทที่เป็นไปโดยตาม