ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปัญญามีลักษณะคา อรรถภาพพระวินัย ปริวาร วัณณา - หน้า 871
บาทกล่าวว่า สงู อธิปิ ชานามีความว่า คำ(cmd)อันพระ
องค์รสรแล้ว คำนี้เป็นจริง, เมขาพระองค์ก็รู้คำนี้ อย่างนั้น
เหมือนกัน.
สงบว่า อญญญญา ตาหมีความว่า ก็แล้วพระองค์จะ
ตุลามพระองค์ก็องลัซซิรนดิ่น.
บาทกล่าวว่า บุพพาเปร น ชานามีความว่า ไม่รู้อ่อคำ
ที่กล่าวไว้ในกาลก่อน, และตนกล่าวในภายหลัง.
บาทว่า อิโกรท ได้แก้ ไม่ลาดในคำต้นและคำหลังนั้น.
บาทกล่าวว่า อนุสนิทวินอป์ น ชานามีความว่า ไม่
รู้เอ้คำที่สืบมาแห่งคำให้การ และค๋อคำที่สืบสมแห่งคำคำสน.
บาทกล่าวว่า สีลวุฒิฤติ โทยด์คือ โทยดัวอองชาติ ๒.
บาทว่า อาจารทูธียา ได้แก่ โจตด้อาจารบิตและทูดิ์-
วิบัติ. เมื่อจะโจตด้อาจารวิบิต ย่อมโจตด้ออองปิดและทูดิ์-
วิบิต. เมื่อจะโจตด้อวิญฺจิต ย่อมโจตด้อมิจฺฉวิญฺจิตและอุนฺตนกิวิกฤติ.
บาทกล่าวว่า อาธาเวปิโ โทยติ มีความว่า โทยด้อสงฺคา
บท ๖ ซึ่งบัญญัติไว้ เพราะอาเวะเป็นเหตุ.
บทที่เหลือที่ในทั้งปวง ดั่งนี้นั้น จะนี้แล.
ทุติยาคาถาสังเขบ วัณณานามบ.