ปัญญา สมันตาปทากา อรรถถกพระวินัย ปริวาร : หน้า 213/288

ประโยค - ปัญญา สมันตาปทากา อรรถถกพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 926 ต้องนิสสัคคิยะจิตติ เพราะรับวิจารของภิญญานีผู้ไม่ญาณ ต้องดูดังจัย แกภิญญี ผูกหนนำ รับของเดียว ของบริโภค จากมือบูรษ ผูกหน้าด กองอาริต ๔ ย่อมมีในพระรับ ด้วยการอย่างนี้. [อาณัติเป็นเทวาสามีเป็นต้น] สองบรรว่า ปญญา เทศานาคมินโย ได้แก่ หลักกาบิ ๕ กอง. สองบรรว่า สุปปฏิกามา มีความว่า เว้นปราชญสิลแล้ว อาณดีที่เหลือ (มีทางจะกันได้) สองบรรว่า เอกกูฏ อุปปฏิกามา มีความว่า (อาบัตทำก่อน ไปไม่ได้ในศาสนานี้) อาบัติปราชญ. หลายบรรว่า วิเนยครกา เทวุ ฑวดา ได้แก่ ปราชญและ สังฆทิศสม. บทว่า กายาวาศลิกานี จ มีความว่า สิกขาบททั้งมวลทีเดียว เป็นไปในทางกายและวาจา. ไม่มีแม้เพียงสิกขาบทเดียว ที่ทรง บัญญัติในมนูวาท. หลายบรรว่า เอก วินยธ ธนูธโร ได้แก่ ยอดงั่ว เกลือ. จริงอยู่ รสแห่งธัญญาชาติชนิดนี้นี้แล ควรในวิถา. หลายบรรว่า เอก ฎกุติวัตถุ สมมติ ได้แก่ สมมติ ภิษุผู้สอนภิษุนี. จริงอยู่ สมมติด้วยบัติติดจิตตกรรรมเดียวขี เท่านั้น อันพระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตแล้ว.