การศึกษาอรรถกถาพระวินัยปริวาร : หน้า 15/288

ประโยค - ปัญญามสมจิตปลาสิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 729 [ว่าด้วยทุติยปาราชิกสมุจฉาน] บทว่า อนิษณุ นี้ พึงทราบก่อน คำว่า อนิษณนาน หรือคำว่าทุติยปาราชิก เป็นสมุจฉานใหญ่่อนนึ่ง บทที่เหลือ เป็นเช่นกับคำนี้นานนึ่ง บรรดานั้นกล่าวว่า วิคฤคฤฑตร์ ได้แก่ มนัสวิคฤคฤ ลิกขาบท และอุตตรินุมุสสิมสิกขาบท กล่าวว่า ทุติยสุตตณ อุตตถามิน ได้แก่ ทุติยสิกขาบท และอัตตามาปรินิอิสาน ได้แก่ ทุติย โสภาสิกขาบท ทั้ง2 กล่าวว่า อนุลา อนุญาติกยา ได้แก่ ทุติย โสภาสิกขาบท ทั้ง2 กล่าวว่า อนิษณา ปติมนา ได้แก่ การให้จ้วรเองแล้ว ชิงเอามา และการน้อมลากของสงฆ์มาเพื่อท่าน บทกล่าวว่า มูลโอมสปสูนา ได้แก่ มุสาวาทิสิกขาบท โอมหาสิกขาบท วิกษุสปญฺญาสิกขาบท กล่าวว่า ทุติยสลา ปรินิอา ได้แก่ ทุติยสิกขาบท และอัตตามาปรินิอิสานิกขาบท กล่าวว่า ภูติ อนุญา อุขนฺญ ได้แก่ ภูติสิกขาบท อัญญวาทิสิกขาบท และอุขนฺษนิกขาบท กล่าวว่า นิภุตฺตนํ สิกฺขาณญฺญ ได้แก่ วิภารโตนิกตฺตมน-