ปัญญามสมิติ และการอาบัติของภิกษุ : หน้า 88/288

ข้อความที่อ่านได้จากภาพคือ: "ประโยค - ปัญญามสมิติ คำถามพระเวียน ปวิวาร วัดเฉนา - หน้าที่ 802 อื่น พันจากสมิตฺ ๑๑ ทีมงานอ้างนี้ว่า “ถ้ากินอยู่ปราศจาก ใครจิ้วแม่สิราณี ๑ เว้นเสียเด็กก็ถูได้สมมติ ถ้ากิน...พึงให้ ทำสันต์คืนนใหม่ วันแค่กินๆ ได้สมมติ ถ้าเธออยู่ปราศจากยิ่งกว่า นั้น เว้นไว้แต่กินๆ ได้สมมติ พึงบอกอาบัติช่วยหยาบของภิกษ์แ้ อนุมัติ เว้นไว้แต่กินๆ ได้สมมติ.” [วิจินฉันไคลานตุกลก]ู วิจินฉันไคลานตุกลก พึ่งทราบดังนี้:- เมื่อออกปากของเสซือ ตัวความเป็นผู้เละ โมบ ในเมื่อมีกิจ ที่จะต้องทำด้วยเสซือ ภิกษุผู้อาพต้อง (อาบัติ). เมื่อออกปากของเสซือ ในเมื่อมีกิจที่จะต้องทำด้วยของมิใช่สซ ภิกษุผู้อาพต้องและไม่อาพรั่ง ๒ ย่อมต้องอาบัติเพราะมูลสาวก เป็นต้น ทั้ง ๒ ไม่ต้องอาบัติไม่ทั่วไป (แก่นตน). บทที่เหลือในที่ทั้งปวงบงด์นั้น ฉันสิล. พรรษนามหวด ๔ จบ. [พรรษนามหวด ๕] วิจินฉันในมหวด ๕ พึ่งทราบดังนี้:- ข้อว่า ปญญ ฐุปลกาล นิตา นี้ บ่งถึงบุคคลผู้ทำอันนตรัย-กรรมนันเอง."