การรื้อแห่งกุฐินในอรรถกถาวินัย : หน้า 184/288

ประโยค - ปิยบูรณ์สมิตปลาสากา อรดถพระวันติ ปวิตรา วันฉนา - หน้าที่ 897 คำใดจะพูดว่าในมนิรามเป็นต้น คำทั้งปวงนั้น ได้กล่าวไว้แล้วในวันฉนานแห่งกุฐินะกนกะ [๕๕] ว่าด้วยการรื้อหงกุฐิน สองบทว่า เอกุปปาท เอกานุโรร๎ มีความว่า การรื้อแห่งกุฐินะเมื่อเกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วยกัน, แม้เมื่อดับ ย่อมดับด้วยกัน สองบทว่า เอกุปปาท นานานุโรร๎ มีความว่า การรื้อแห่งกุฐินะ เมื่อเกิดขึ้น ย่อมดับขึ้นด้วยกัน. เมื่อดับ ย่อมดับต่างๆ ร่วมกัน. มีคำอธิบายอย่างไร? การรื้อแห่งปวง ย่อมเกิดพร้อมกันกับการรื้อ คำว่าอธิบายอย่างไร? การรื้อแห่งกุฐินะ เดิมอยู่ ความดับแห่งกุฐินะ และความเป็นแห่งการรื้อ แห่งกุฐินุทรา ๒ นั้น ย่อมมีในขณะเดียวกัน, นอกจากนี้ยังดับต่างกัน. เมื่อกุฐินธรรมปกมมันตกเป็นต้นแห่งลานั้น ถึงแล้วซึ่งความเป็นอาการรื้อ การกรานก็ยังคงอยู่ คำที่เหลือในบททั้งปวง ต้นนั้นนั้น ฉะนี้แหละ กุฐินเภก วันฉนา จบ จบปัญญุติวัล วัดฉนา ในอรรถกถาวินัย ชื่อสมันตปลาสาทิกา