ความหมายของปัญญามณีตาและกรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 120/288

ประโยค - ปัญญามณีตาปลูกปลา กิฏฐาภะพระวันน ปริวาร วันเอนนา - หน้าที่ 834 ที่สุด (ของปวารณากรรม). ภิกษุย่อมเป็นผู้ควรแก่ธรรม ด้วยวัตถุใด; วัตถุนนั้น ชื่อว่าวัตถุ ในธรรมทั้งหลาย มีอัตถียรธรรมเป็นต้น. บุคคลที่ควรกล่าวถึึงนั้น ชื่อว่าบุคคล. สองงว่า กุมมาจา ปริโยสานีมีความว่า คำสุดท้ายแห่ง กรรมวางนั่น ๆ อย่างนี้ว่า "ติชนียธรรม อันสงฆ์ทำแล้ว แก่ ภิกษูนี้ ควรแก่สงฆ์ เพราะเหตุนี้จึงงี้งั้น ขึ้นเจ้าทรงความนี้ไว้ ด้วยอย่างนี้" เป็นที่สุดของกรรมทั้งหลาย มีอัตถียรธรรมเป็นต้น. คำที่เหลือในที่พังวัง ตื่นนั้น ฉะนี้แหละ. พรรษาอนุโปลาตาไปจาววัสสชาน จบ.