ปัญญาและสมาธิในพระวินัย ปัญจมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัณณนา หน้า 133
หน้าที่ 133 / 288

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์และตีความความหมายของกรรมเบื้องตันในบริบทของอามิตนัน และการทำความเข้าใจเกี่ยวกับคำว่า 'อนิยต' ที่เกี่ยวข้องกับการปรับวินัยในพระพุทธศาสนา เนื้อหานี้เน้นถึงความสำคัญของการมีกฎเกณฑ์และกรอบการปฏิบัติที่เป็นที่ยอมรับ ช่วยให้เข้าใจในฐานะของความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้นในกระบวนการศึกษาศาสนาและปรัชญา

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์อรรถกถา
-ความสำคัญของการปฏิบัติ
-ปรัชญาและการศึกษา
-การปรับอามิตนัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ปัญญามีสมาธิเกิดจาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันนา - หน้าที่ 847 สงมั อันกิญญนันพิงปรารภนา ในกรรมเบื้องตันแห่งการออกจาก อามิตนัน เพื่อประโยชน์แก่การให้ปราว และในกรรมแห่งออก กรรมเบื้องตัน คือในกลางสำหรับประโยชน์แก่การให้มนต์ตักบุตรปฏิกิษสนะ และในที่สุด เพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น ในกรรมทั้งหลายมีปราวสกรรเป็นตันนี้ กรรมแม้อย่างหนึ่ง เว้นสงมัเสียว อนใคร ๆ ไม่อาจทำได้ นะนี้แห สงมั้อนิภูมิปรารภนาในกรรมเบื้องตัน และในกรรมที่เหลือ แห่งกองอามิตนัน เหตุนี้น้อ กองอามิตนัน ชื่อว่่าสงมัสส. [วิเคราะห์อาณิยะต] [๕๔๕] เนื่องความแห่งกาถา ที่ ๓ พึงทราบดังนี้ :- สองค์ว่า อนิยโต น นิยโต มีความว่า เพราะไม่แน่ กอง อามิตนัน จึงได้ชื่อว่าอนิยต. คำว่า "ไม่แน่" นี้ มีอะไรเป็นเหตุ ? เพราะสิกาบานนี้ ปรับ อามิตไม่จำกัดส่วนอันเดียว อภิปรายว่า "สิกาบานนี้ ปรับอามิต โดยส่วนอันเดียวไม่ได้. สิกาบานนี้ ปรับอัตโนมัติส่วนเดียวไม่ไ่ด้อย่างไร ? อย่างนี้ บรรดฐานะ ๓ ฐานะอันใดหนึ่ง อันพระวินัยธรพึงปรับ. จริงอยู่ ท่านกล่าวว่าไอโอนิยดิสิกาบานนี้ว่า "ภูกษ์นั่น อัน พระวินัยธรพึงปรับด้วยธรรมดา อย่างไออย่างนึง" เพราะเหตุนี้น กองอามิตนัน ท่านจึงกล่าวว่า อนิยต คือ กล่าวว่า ไม่แน่.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More