ปัญญาแลมป์ปลามัค อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร : หน้า 22/288

ประโยค - ปัญญาแลมป์ปลามัค อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร วันฉนา - หน้าที่ 736 อุกกาสูติภิขิบาขบวน. คำว่า สมณจีวร จ นั้น ท่านกล่าวหมายเอาพระบาสนี้ว่าว สมเด็จจีวร ทนายหยุด. [ว่าด้วยสมณภูสนสมุขฐาน] บทว่า เทภานุวตุตทพุทพุทธกูรูสมุขภิขิ จ ได้แก่ สัง- เทภาสิกขบาขบ ๑, เทพานวัตตกสิกขบาขบ ๑, ทุพพโลภิขิปรกานนสิกขบาขบ ๑, ทุจิ- อัปปฏิปสชสิกขบาขบ ๑. สามบทว่า นุมฺนิ อุปชฺฌมิ เทว จ ได้แก่ สงบทว่ ด้วยไมมอบฉันทะไปเสีย, และ ๒ สงบทว่าด้วยการไปและการนั่ง ในละแวกบ้าน ด้วยทั้งราวะรัณ. บทว่า เทวปฺปลุกฺขทา ได้แก่ ๒ สงบทว่า "เราจักเป็น ผู้มีเสียงน้อย ไปในละแวกบ้าน ๑, นั่งในละแวกบ้าน ๑." บทว่า ณ พยาธร ได้แก่ สงบทว่่า"เราจักไม่พูดด้วย ปากที่ยังมีคำว่า." หลายบทว่า ฉมา ฉีลสน จาน, ปุณฺโต อุปลโม จ ได้แก่ สงบทว่าด้วยภิกษุที่แผ่นดิน แสดงธรรมแค่คนไม่เป็น ไฉ้ ผังนงบอาสนะแ, นั่งบนอาสนะแด แสดงธรรมแค่คนไม่เป็นไฉ้ ผังนงบอาสนา ๑, ผู้นั่งอยู่ แสดงธรรมแค่คนไม่เป็นไฉ้ ผู้นั่ง ๑, ผู้ไปข้างหลัง แสดงธรรมแค่คนไม่เป็นไฉ้ ผู้นั่งหน้า ๑, ผู้คนนไป